Blog

29-10-2013

29-10-2013 22:35

Vanmorgen kids vrij van school. Gister heeft erg veel indruk gemaakt. Maar weer met ze naar pa en ma. Gelukkig wel lekker geslapen vannacht, de huisarts is er misschien word om 12:00 de dosis wat verhoogt verteld ze. Ze gaat weer weg en op dat moment komt jannie vd thuiszorg binnen lopen. Ik heb de platenspeler uit de kast getrokken en pap had me gister verteld waar en welke platen ik moest draaien. K zeg tegen jannie o dit word net de laatste paint it black van de rolling stones. Op t moment dat mam weg wil lopen kijkt ze om wenkt naar jannie en horen nog een zucht. Ook het liedje is gestopt. 11:11 is onze lieve pap overleden, rust zacht mijn dappere strijder mijn vechter maar vooral mijn lieve pap .

31-10-2013

31-10-2013 21:57

De tijd gaat snel, jammer heb niet zoveel tijd om na te denken 

wil van alles maar weet niet waar ik moet beginnen, 

pap is thuis het ziet er zo vredig en bijna mooi uit, 

mam heeft overal kaarsjes neergezet een mooie grote witte orchidee opgehaald

pap houd van wit vooral rozen was hij weg van 

gister zijn tonnie en mina geweest ze bleven zelfs eten echt het was geweldig die mensen zo,n grote steun voor ons. terwijl mijn oom met mijn kinderen aan tafel ging zetten heb ik vol verbazing zitten kijken ze lagen dubbel en ze genoten, ja zo ging dat vroeger ook met opa dacht ik altijd mooie grapjes en opmerkingen echt heel speciaal. 

 

dr zijn bloemen besteld die komen morgen ik ben benieuwd hoe het geworden is,gelukkig genieten we er nog een paar dagen van. pap word maandag begraven, vandaag een mooi plekje uitgezocht samen met mam,ron en ik met zn 3-en wat heen en weer lopen daar nee dan zit ie niet in de zon pap houd van zon, daar dan nee dat is te saai en zo ging het een half uur, opeens kwamen we bij een mooie boom in een mooi hoekje,hele dag zon zegt die meneer nou oke de keuze is gemaakt. vreemd eigenlijk zo dicht ben ik nog nooit bij de dood geweest,heb altijd gedacht dat het heel eng was en dat het absoluut niet zou zijn hoe wij dit beleven...misschien omdat we er een hele tijd na toe geleeft hebben,pap was wel ruim 21 maanden ziek en we hebben vaak gedacht nou dit is het eind. ook het afscheid was zo bijzonder dat ik pap er nog steeds elke dag voor bedank. vanavond toch even een rotgevoel pap en ik zouden onze laatste wedstrijd kijken in het abe lenstra stadion, ik moest werken maar heb toch vrij kunnen krijgen super, gewoon nog 1x met pap naar een wedstrijd, helaas kwam het er niet meer van maar ik zat vanaaf lekker bij m op de stoel en heb m elke keer door twitter op de hoogte gehouden 1-0 gil ik en we zijn door naar de bekerfinale yeaahh,,,haha wat een actie ja pap deze wedstrijd hadden we nog verdient 2 winnaars deze week pap die zelf de ziekte voor is geweest door zijn keuze te maken en sc-heerenveen die nog even van vvv venlo wint met 1-0 wat een week wat een week....

het nummer van DO zeg me dat het niet zo is...hoor ik op de achtergrond van mn computer vanmiddag was het clouseau jeetje pap daar waren we fan van he..de nrs die jij mooi vond vond ik ook mooi samen zijn wij echt 1. pff ik vraag me af hoe het volgende week zou zijn wat moet ik mijn hele planning heb jij in de war gegooit, nog een paar dagen dan is deze blog voorbij, iemand wees me erop om er een boek van te maken, daar ga ik zeker werk van maken maar eerst moet maandag er nog in....en dan zien we wel verder. pfff pap ik moet nog een brief voor je schrijven ..maar kan het begin niet vinden, ik kan niks bedenken mijn hele leven was fijn en ik kan niet kiezen waarover ik dan moet vertellen. anders gaat het zo lang duren maandag dat kan ik die mensen niet aandoen haha, och lieve pap weet je ik heb je altijd alles kunen vertellen had geen geheimen voor jou, en jij bent altijd goed voor me geweest een betere pap had ik me niet kunnen wensen, 

Maar denk ook niet dat ik dat kenbaar hoef te maken iedereen die jou kent kreeg jou nooit boos,jij klaagde nooit en was overal stipt mee, nou dat heb ik niet van jou maar dat geeft niet. 

 

toch vraag ik me af pap met die 11...jij overleed 29-10-2013 om 11:11

de 11de januari ben je jarig

je word de 11de maand begraven

en jaimy word volgende maand 11 wat je graag mee had willen maken...ook caela is 11

 

ha ik geloof niet in dat soort dingen he dat weet je maar vind t wel een bijzonder toeval.

 

lieve pap ik ga mn bed in tot morgen hou van je ! 

 

 

1-11-2013

01-11-2013 17:41

03-11-2013

03-11-2013 15:27

Nog even de kracht vinden om wat bij te werken.

gister een rare dag alles is geregeld en ineens bij thuiskomst vond ik een rust, en barste 2 uur lang in huilen uit. dat was ik al die dagen voor me had gehouden werd nu werkelijkheid. maar het mag

 

vanmorgen 9:00 mam belt ze heeft besloten de kist te sluiten. nog snel pak ik mijn stapel foto,s en voetbalkaarten die er nog bij in moeten. met allemaal teksten achterop. 

ik kan de kracht niet opbrengen pap nog 1x te zien het is goed zo, vindo gaat voor me heen en plaatst alles in de kist. toch een uur later fiets ik er maar heen,ronnie en yvonne zijn er ook. ik durf de kamer niet in te komen vindo sluit de kist even voor me, we wachten op gea die even gaat kijken en ik wil graag nog een plukje haar dat was altijd zo lekker zacht, gea komt er worden tekeningen van de kids bij in gedaan een hamer een duimstok en wat spijkers. en nog veel meer. zn donald duck moet ook mee op reis pap was weg van donald duck,ook de voetbalkaarten mogen niet ontbreken.

 

als laatste pakt ronnie de urn van sascha die gaat ook mee, pap zn trouwe viervoeter is weer bij m. ze zijn samen...

er volgt een lange maar mooie stilte er vlogen allerlei herinneringen door mn hoofd zo mooi om op terug te kijken. ik wil zo graag naar het bos eigenlijk wil mam wel even mee,en we vertrekken nog even naar witte paarden 2 uur lang lekker gedwaald met tranen maar ook veel herinneringen die we ophalen. mam liep vaak met pap door dat bos en we hebben het pad wat hun liepen maar gevolgd. jaimy valt nog omver en zegt o opa wat flauw een stokje tussen mijn benen te houden, we grinniken door onze tranen heen. t was even fijn even er uit ook voor mam. nu even thuis, sake en lydia zijn bij mam even samen .straks nog 1x met zn allen naar huis warm te eten daar konden we pap blij mee maken zijn gezin was zijn alles en daar leefde hij voor, hij heeft zijn strijd gestreden maar niet alleen wij stonden bij m dag in dag uit en deden alles voor hem...dag lieve pap mijn engel mijn held.

 

morgen 13:30 zullen we voorgoed afscheid nemen we zullen hem eren en alle kracht opsparen om dit een heel mooi en speciaal afscheid te geven.

 

 

Onze pap een timmerman in hart en nieren,en zo zullen wij hem altijd blijven herinneren...

 

05-11-2013

05-11-2013 08:55

Het was een mooie maar zware dag gister.gistermorgen allemaal op tijd bij mam. de wetenschap dat pap zijn laatste rit in de auto gaat maken doet me beseffen dat het nu echt voorbij is. 

Tonnie en mina,opa en oma,elize stephan en steffani zijn inmiddels ook gearriveerd, 12:10 daar komt de auto aan. gauw de fotos in pakken de bloemstukken worden bijelkaar gezocht en daar gaan we. de rit is mooi,mam zit voorin bij pap in de rouwauto, wat is ze toch sterk denk ik onderweg, zolang gezorgd voor hem alles voor hem gedaan nooit geklaagt,het was altijd uit liefde,zelfs toen pap dinsdag overleden was bleef ze bij haar standpunt en waste en kleedde pap nog aan, met helpen leggen in de kist draagde zij ook haar steentje bij. mam verdient een pluim ze heeft altijd gezegd ik wil wel eens een weekje weg naar een warm land, nou dat heeft ze ook wel verdient. 

 

aangekomen bij het uitvaartcentrum ik heb pap zn hond in mijn handen, dat beest was m alles die gekke knuffel. de kist word uit de auto gehaald en samen begeleiden we pap naar de hal waar hij even komt te staan, de bloemstukken erop,de foto de gereedschapskist er naast , ja zo had pap het gewild.

we worden de familliekamer ingeloodst, nog 3 kwartier wachten dan is het zover,nog maar een bakje koffie ,we horen mensen binnenkomen en al snel word het me duidelijk dat het allemaal echt is. 

 

13:30 het is zover we rijden zelf de kist naar binnen,de mensen gaan staan, het nummer dat ik je mis van maaike ouboter speelt op de achtergrond,we gaan naar voren en nemen plaats Gea (de uitvaartverzorgen) begint, ze vraagt caela en jaimy een kaarsje aan te steken. die sterke kinderen van mij,wat zijn het toppers. een mooi gedicht volgt en het nummer van  Yesterday onder een mooie reportage fotos. Oom tonnie word naar voren geroepen hij spreekt, ook precies de woorden heeft hij gevonden zo was pap zo klopte het precies. 

Dan komt het gedicht van mam gea leest het voor mam heeft zoveel gedaan en al bereikt het is goed dit kan ze niet meer opbrengen,het is mooi en het is heel heel stil in de zaal.

 

11 januari 1954 werd hendrik geboren te fochteloo
de eerste 6 jaren van zijn leven bracht hij daar door 
Daarna verhuisden ze naar de oude hof in oosterwolde en daar op de boerderij werd johan zijn jongste broer geboren
hendrik groeide op en doorliep eerst de lagere landbouwschool
en daarna nog naar de hogere landbouwschool het leren ging hem goed af. eenmaal van school kwam hij bij zijn vader in loondienst te werken
op de boerderij. het was altijd hard werken en lange dagen maar dat vond hendrik niet erg. zo lang hendrik maar buiten kon zijn. ook kreeg hendrik nog bericht dat hij in dienst moest. maar samen met zijn vader zijn ze naar de burgemeester geweest om een brief te schrijven om vrijstelling te vragen. want hendrik kon immers niet gemist worden op de boerderij en zo kwam het dat hendrik zij aan zij kon blijven werken. maar in mei 1977 lieten ze de boerderij achter zich en verhuisden ze naar de buttingasingel in oosterwolde,daar zijn vader het advies had gehad om om gezondheidsredenen te stoppen. 
 
hendrik liet zich toen omscholen en ging naar groningen om te leren voor timmerman. helaas kwam hendrik zijn vader in september te overlijden, in datzelfde jaar in oktober kwam hendrik alie tegen in de gouden leeuw te zuidlaren.
het was liefde op het eerste gezicht en het is ook nooit meer anders geweest,er brak een fijne tijd aan,het jaar daarop in juni gingen ze zich verloven en een mooie vakantie naar zuid frankrijk werd gepland.
ze konden het goed met elkaar vinden en in maart 1979 gingen we trouwen,wat een fantastische bruiloft,we hebben genoten Door een kameraad van hendrik werd er een bok in een kinderwagen de zaal in gereden wat hebben we erom gelachen. het beest stonk behoorlijk.
op 7 augustus kon het geluk niet op zoon ronnie werd geboren,hendrik was opgetogen wat was er mooier voor een man dat hij een zoon had apetrots dat mag gezegd worden,hendrik had werk als timmerman en het leven was goed en 17 maanden later op 29 januari werd dochter marjolein geboren wat waren ze gelukkig. het gezin was compleet de hoeksteen was gelegd. en er volgden mooie en gelukkige jaren.
 
ze gingen ieder jaar op vakantie vele jaren naar de zee,callantsoog sint maarten zee. er werd volop genoten en veel plezier, de zee hoorde bij ons en hunj bij de zee. naarmate de kinderen ouder werden vertrokken ze ieder jaar naar het zuiden,zo werd zuid frankrijk de eerste bestemming. en later werd het toch spanje
ze zeiden altijd tegen elkaar hier horen we thuis daarom  bleven ze dan ook altijd zo lang mogelijk. naarmate de kinderen ouder werden gingen ze de deur uit, ronnie kreeg yvonne en marjolein kwam met vindo aanzetten. hun geluk met rijkelijk beloont met een dochter en een zoon Caela en Jaimy. we waren rijk echt rijk. 
aan liefde voorelkaar geen gebrek. de kinderen groeiden op en werden al echt volwassen.
er werden huizen getimmert en vertimmert.
de periode die achter hun lag is nu voorbij 
 
 
Hendrik bedankt voor al die prachtige jaren,Ze hadden zich geen betere man,vader en opa kunnen wensen,lieverd ze gaan je erg mmissen,ze missen je nu al. ze kunnen met recht zeggen,ze hebben geleeft zoals zij het zelf invulden,dat moge duidelijk zijn, en niet minder.
 
 
 
De deur 
 
Wat zou er toch zijn 
achter die deur daar in de muur ?
ik ken de deuren van mijn kamers
van de keuken,van de schuur
Maar deze is onbekend
ik mijd m al zo lang
durf ik de stap te wagen ?
ik blijf een beetje bang
toch ben ik wel nieuwsgierig 
naar wat er leeft achter die deur
is daar een mooier leven
of stelt het me teleur
kom op ! ik pak de klink
en stap achter de muur
weg met dat benauwde
Ik ga op avontuur
 
Lieverd je gaat niet alleen 
sascha vergezelt jou op deze mooie lang reis
 
Alie
 

 

 
iedereen is stil het is respectvol en alles voelt zo warm.
 
dan worden caela en jaimy opgeroepen . ook zij lezen een gedicht voor voor opa wat ze zelf bedacht hebben. respect voor mijn kinderen
 
Lieve Opa 
 
Wij samen altijd hand in hand
Samen dwalen met sascha door het weiland
altijd samen spelen,niets was jou teveel
Opa ik blijf altijd van jouw houden.
 
Van caela
 
jaimy volgt dan....
 
Lieve opa
 
nooit meer samen timmeren in het hokje,
nooit meer voetballen en badmintonnen.
nooit meer samen met jou lachen.
nooit meer,nooit meer 
 
opa ik hou van je en je blijft voor altijd in mijn hart .
 
jaimy
 
 
Mooie gedaan mijn lieve kindjes wij zijn trots op jullie.nu komt het moment waarvoor ik vreesde,het is mijn beurt ik mag. ik voel alles gieren door mijn lijf,ik beef als een gek. maar toch moet ik sterk zijn ik kan het,ik doe het:
 
 
 stil ben je van ons heengegaan
je hebt altijd voor ons klaargestaan
geborgenheid en liefde heb jij ons gegeven
wij waren jouw lust en jouw leven
zo was het je hele leven 
je was een schat voor ons allen 
jouw te moeten missen zal ons zwaar vallen
 
 
 
 
hey lieve pap
 
Daar staan we dan 21 maanden lang hebben wij voor dit moment gevreesd.
 
jij vertelde mij die maandag
over je platen in mams handwerkkast, mam kon het niet geloven dat was toch ongepast
in mijn hoofd zie ik pap grijnzen daar met zijn mooie lach 
daardoor weten we,dat hij al zat te wachten op deze zwarte dag.
de platenspeler maar op tafel het word een mooie dag
jenny belde had een mooie grote kaars aangedaan
op de achtergrond is paint in black paps lievelingsnummer verder gegaan.
die deur was rood hij wou hem zwart, zo zag pap dat ook 
het nummer was af en een adem ging door de kamer ,pap is door de deur door die mooie zwarte deur
 
 
 
pap wat ben ik blij dat jij in mijn leven bent geweest ,zoveel van jou mocht leren , ook al was ik soms wel een kreng
 
als ik op stap wou savonds zij ik alvast tegen mam dat het van jou mocht als het van mam ook mocht 9 van de 10x lukte het ook nog. 
 
ging ik op stap naar steenwijk met karin belde ik jou snachts om 3:30 op om te vragen of je ons alsjeblieft op wou halen die jongen waar we mee waren had toen die avond veel whiskey gedronken en wij waren zo slim om maar niet in te stappen dan jij maar boos maar dat was juist niet zo...jij vond het geweldig dat we je gebeld hadden je was trots op ons. 
 
samen regelmatig naar een voetbalwedstrijd vast prik elk jaar 1 het maakte niet uit waarheen amsterdam rotterdam eindhoven heerenveen t was altijd leuk we maakten er een hele dag van met veel lol,eindhoven waren we de auto kwijt o wat waren we soms ook slim bezig parkeren in het onbekende en gaan maar.
 
ook met elke wk en ek toverde mam het huis oranje,we waren verkleed en het was toch een feest, ik zal het misen pap, afgelopen donderdag zouden we onze laatste wedstrijd kijken maar helaas dat mocht niet meer. 
 
ik heb bij je gezeten met de telefoon in de hand en ik heb de hele wedstrijd voor gelezen yess gewonnen 1-0.
 
de vakanties daar wil ik je heel erg voor bedanken hoe mooi hoe fijn ik kijk er met plezier op terug,herinneringen jee wat hebben we er veel gemaakt de afgelopen tijd. de dieren voeren in de dierentuin,uit eten op het victoriapark met sake en lydia,het weekje weg naar callantsoog,een nachte miracle of lights in slagharen, een dagje dolfinarium een seizoen op de camping in kraggenburg bij geweldige mensen die wij nooit meer zullen vergeten. op de laatste dag gaf jij ze een hand en zei tot volgend jaar. we wisten dat dat niet zou gebeuren maar toch zei je het dat is de kracht die jij had om bij ons te zijn.ook een dagje naar de siervissen sloegen wij niet af.
het vliegen op 1 september was de absolute hoofdprijs,toen ik jou vorige week maandag vroeg wat is het mooist wat je hebt gedaan kwam er gelijk het zweefvliegen uit, je voelde je vrij en liet ons weten dat het daarboven zo mooi is daar hoog in de lucht.
 
pap ik wil je bedanken voor die mooie 32 jaar dat ik jou vast mocht houden,knuffelen,tegen je kon zeuren,kwaad op je kon zijn,maar vooral met je heb gelachen.
 
met het afscheid vorige week heb ik je al zoveel gezegd waarvan ik zeker weet dat je me gehoord hebt,dit wou ik nog even toevoegen 
 
rust zacht mijn lieve pap voor altijd in mijn hart.
 
 
je verleden bestond uit werken,en een groot besef van plicht.
dit alles bepaalde steeds weer jou gezicht
je was een man van weinig woorden
herkenbaar voor hen die echt bij je hoorden
een vriend oprecht,waarop iedereen kon bouwen
jouw woord gaf ons grenzeloos vertrouwen
bescheidenheid stond vooraan in je leven
liefde en vriendschap dat is alles wat je altijd hebt gegeven.
 

Je dochter voor altijd !!!

 

Ik heb het gedaan het voelde fijn en vertrouwd het gaf me kracht heel veen kracht. het laatste nummer van PAINT IT BLACK word gedraait,de mensen worden gevraagd naar buiten te gaan en buiten samen een haag te vormen,zodat wij er door heen komen en pap naar zijn laatste rustplaats begeleiden.

 

Caela en Jaimy lopen voorop met rozenblaadjes die ze uit mogen strooien,paps kist ruikt zo fijn de geur van een timmerman komt weer naar boven, zo rook pap ook als hij savonds uit zijn werk kwam, ik zal het missen zo erg missen. Ik merk eigenlijk niet dat er nog een stoet achteraan loopt het is wel fijn te weten dat er zoveel mensen een deel uit maakten van paps leven. het was ook zo,n lieve man. 

 

Aangekomen bij het graf de kist er samen opgezet en de bloemen er ook bij. de genodigden mochten allemaal een handje rozenblaadjes uitstrooien en pap een laatste groet brengen, door mijn tranen heen, hoor ik de oude buurman van oldeholtpade zeggen. Dag,je was een fijne buurman. 

Mijn schoonmoeder:bedankt hendrik dat je mijn zoon onder je hoede hebt genomen.

 

wat ook allemaal een fijne woorden. ineens blijven wij achter, wij als gezin samen met pap aan onze voeten, Sake heeft een arm om mam, die fijne collega van pap wat hebben we daar veel steun aan gehad de afgelopen week en wat zullen we dat koesteren. 

 

Nu toch echt gedag zeggen, gedag tegen de liefste in mijn leven. Pap in mijn hart ben je er nog voor altijd, het is goed zo je hebt geen pijn meer..en onze pijn zullen we een plaatsje geven.maar vergeten zullen we je nooit. 

 

Ik wil namens ons allemaal jullie enorm bedanken voor al die bezoekers op mijn site, berichtjes van mensen die op dit moment hetzelfde meemaken en weten en bang zijn hoe het verder gaat. mensen die met ons meeleefden en keer op keer de moeite namen om met enkele woorden ons te troosten. trots dat ik alles dag op dag heb bijgehouden en ik zou het iedereen aanraden. er was een begin en nu is het eind. 

geniet van elke dag,doe wat je ooit al eens had willen doen.....en mensen luister naar elkaar,help elkaar.

 

                                                        Kanker heb je niet alleen 

 

 

07-11-2013

07-11-2013 20:15

Eigenlijk was deze site al klaar maar ik wil jullie deze foto,s niet ontnemen hoe verdrietig ze ook zijn.

ik vraag jullie om nog even mijn streefbedrag te halen voor het KWF

 

Er moet echt meer onderzoek komen zodat niet iedereen eindigt zoals mijn lieve pap 

 

DUS ALSTUBLIEFT U KUNT AL DONEREN VANAF 0,35 CENT...WANT IEDEREEN VERDIENT EEN MORGEN !!! 

 

https://www.staoptegenkanker.nl/de-wereld-en-kanker

 

        of neem de moeite om even onder het kopje doneer voor het KWF te kijken

 

 

Onze wereld na kanker !

02-09-2014 00:00

06-12-2013

06-12-2013 06:26

Alweer ruim een maand. Dat pap bij ons weg ging,Heb zitten twijfelen om wel of niet weer te gaan schrijven.
De vorige blog heeft me zeer geholpen en met ruim 1400 bezoekers ben ik ook best wel een beetje trots.

Het valt niet mee zonder mn pa te moeten ik mis hem ontzettend. Ook mam heeft het erg moeilijk. In de tijd dat pa ziek was. Waren er altjjd veel mensen om ons heen en dan ineens sta je er alleen voor. Red je maar zo komt het over.
De tijd zal alle wonden helen ja dat zal,maar voor nu. Mam ziet pap elke avond in het raam. Soms is het net een goed horror verhaal maar nee dit is echt dit is realiteit. Ik zal vanaf het begin beginnen :

09-12-2013

09-12-2013 06:29

Daar gaan we dan. Ik denk dat het allemaal zo rond vrijdag 22 november begon. Pap staat met hond sascha onder de boom voor het raam. Mam schrikt en denkt dat ze het zich heeft verbeeld. De dagen die erop volgen,liegen er niet om.

slaapkamer deuren die wagenwijd open gaan,dingen  die spontaan van de trap vallen, Het zal wel toeval zijn het kan toch niet anders. 

Dan op een dag belt mam,pap hangt snachts boven haar bed,en ook in bed durft ie te komen. 

Met als gevolg mam nu niet meer zonder licht durft te slapen,alles gaat aan het is een heel ritueel aan het worden, ze zegt majo ik word toch niet gek, nou ja Ik weet het niet hoor ik geloof er niet zo in. 

Niet dat ik denk weg=weg maar eerst zien dan geloven

Het arme konijn waar pap zo wijs mee was lag ook nog vorige week ineens dood in de tuin, Mam snapt er niks van, eerst de grote koikarpers van pap,toen hun trouwe viervoeter sascha,toen ons dierbaarste bezit PAP en nu het arme konijn, hoe is het mogelijk !!!

 

Ook de papieren die om de hoek komen kijken liegen er niet om, ga maar werken 40 uur daar komt het op neer, zo afgezaagd medogenloos en niemand niemand die meer naar je omkijkt, de eerste dagen komen er veel mensen,tuurlijk iedereen vervolgt zijn weg,en dat is maar goed ook. 

 

Het huis wil ook nog niet weg, jeetje zo jammer het zal zo fijn zijn. 

www.margreethvandenbergmakelaardij.nl/?item=54

 

Laatst een weekendje naar Callantsoog geweest even heerlijk uitwaaien bij zee, Mam heeft die week pap ook niet 1x gezien, bij thuiskomst stond ie gelijk weer voor het raam !

Het is en blijft bijzonder,op een avond ziet ze zelfs de kist open op straat staan,met sascha liggend onder de boom. het is en blijft vaag.

de 1 gelooft het wel de ander niet, laatst op een zaterdagavond waren wij ook bij mam. de kachel stond aan en t was erg gezellig chinook mams nieuwe hond lag lekker voor de kachel, ik knip zonder er bij na te denken wat fotos met mn telefoon, toch heb ik het idee dat er de hele avond wat bij me langs waait,koude rillingen lopen over mn hele lichaam heen. 

 

thuis gekomen kijk ik mn telefoon nog even na en zo ook de fotos van die avond tot mijn grote verbazing zie ik ineens een gezicht..neej het kan niet toch ??? ik zet het op facebook met de vraag mensen ben ik gek of....de 1 na de ander antwoord nee je bent niet gek het is...juist ja het is pap...

 

 

De dagen erna heeft mam t zwaar te verduren,ook overdag spookt het er, ik ben er heilig van overtuigt dat het toch allemaal zo is. zolang het mam niet bang maakt en ze het fijn vind dat hij er is ben ik er ook wel blij mee. wie had dat ooit verwacht ik weet zeker dat er meer is tussen hemel en aarde maar wat daar ben ik nog niet helemaal over uit. 

 

19-12-2013

 

Jaimy is jarig 11 jaar word ie vandaag alweer, het is de eerste verjaardag zonder pap,zonder zijn opa. 

opa wist het al laat jaimy weten dat hij er niet meer zou zijn met mijn verjaardag, hij had jaimy ruim van te voren al een mooie ketting gegeven met een mooie tekst erop. LIEVE JAIMY VOLG JE DROMEN,IK ZAL ALTIJD BIJ JOU ZIJN LIEFS OPA...met een mooie legerprint jaimy wil graag militair worden,vooral het helpen van mensen spreekt hem erg aan. zo klein en al zo veel hebben mijn lieve kindjes mee moeten maken,wel zijn ze er enorm door gegroeid en sterk geworden. ik ben echt trots op ze, welk kind van 11 kan zeggen ik heb mijn opa de kleren aangetrokken en heb mijn opa geholpen in de kist te leggen juist ja dat zijn mijn kinderen. 

 

Donderdagavond mam is er ook,even met zn allen op de bank kijkt mam ineens vooruit pap zit waarempel tussen de struiken in de tuin heh nee zal het echt hij komt vast voor jaimy zijn verjaardag, vreemd hoor maar ook mooi. 

 

20-12-2013 

 

vanavond ga ik op stap,samen met mn mannetje en zijn collegas, eerst nog even gezellig met mn kids uit eten bij de snackbar, naast ons zit een groep jongens,even later komt er een mevrouw binnen met een jongen in een rolstoel, de groep jongens lachen en maken flauwe opmerkingen. ze moesten eens weten...nog geen 10 minuten later komt er een jongen binnen, ik ken hem ik ging vroeger wel met hem om..hij ziet niet zoveel meer,aan zijn arm heeft hij zijn blinde vriendin,nadat ze hun bestelling gedaan hebben,wurmen ze zich tussen de tafels en stoelen door, 1 van de jongen schuift nog maar wat naar achter met zn stoel , mijn dochter bedenkt zich niet en staat op om de stoelen aan te schuiven zodat de jongen er makkelijk langs kan, jaimy laat nog eens vallen dat het niet netjes is om te staren..tjah mijn kinderen weten hoe het is.....trots ben ik op ze,dat stukje respect wat hun hebben neemt niemand ze ooit meer af !

 

De kerstdagen komen er aan : wel of geen kerstboom moeilijk moeilijk, mam laat weten de boel toch maar van zolder te halen je vader zou het gewilt hebben ja dat is ook wel zo, nou ok dan de mijne ook maar naar beneden, ik wil alles wit wit is de kleur van pap wit waar hij zo van houd 

 

 

 

 

 

16-04-2014

16-04-2014 20:53

Zo dat is een tijd geleden, Ik weet het het is schandalig. maar sorry er is veel gebeurt en nog gebeurt er veel....Soms wil ik dat het ophoud dat het weggaat en dat ik geen verdriet meer heb, Ik wil soms schreeuwen of gewoon dagen lang stil zijn...

 

Mams deadline voor t huis is afgelopen maandag aangebroken, de bank zal binnenkort wel contact opnemen en dan zal het huis geveilt worden, Gemeen ja wat kun je er aan doen, paps werk paps hobby alsof het voor niks is geweest ik kan me er zo kwaad om maken. 

 

Ik hoop maar dat mam straks snel een huisje toegewezen krijgt. pff ik word soms gek van dr ook al weet ik dat ze het moeilijk heeft,  de ene keer gaat het beter dan de andere maar toch..verder gaan met je leven  mam ja wij hebben makkelijk praten tuurlijk kan ik dat niet.. ook Ron , Ik weet dat ie pap vreselijk mist maar hij praat niet zoveel.soms, maakt het me boos, pap heeft geen pijn meer jongens en we mogen blij zijn voor de mooie en fijne tijd die we hebben gehad, pap had het zo echt echt niet gewilt. 

 

Afgelopen zaterdag het graf van pap gedaan het is mooi geworden en ik weet zeker dat pap het super gaaf vind. 

 

4 April mn opa was jarig, fijn die aardige man die ik de afgelopen maanden als naar heb ervaren, toen pap ziek was waren ze er elke week wel 2 a 3 x

Toen pap 29 Oktober kwam te overlijden raakten we ze kwijt zo voel ik het, Geen aandacht meer voor mn mam en het bellen was meer controleren. Ik weet wel Mam is zo onverschillig als wat soms maar ze kan het ook niet alleen. Ik wil zo graag verder met mijn leven...Ik heb er voor gekozen het maar te laten voor wat het was en ben dus niet verschenen op zijn verjaardag geen belletje geen kaartje niks nee het is mijn leven mijn keuze....

 

Gister sorry mensen ik dwaal soms af met mijn gedachten, gisteravond mam laat weten naar een of andere paranormale vrouw te gaan waar ze een workshop gaat volgen, Ben blij met de dingen die ze onderneemt maar aan de andere kant zint het me ook niet. Dat pap ronddoolt oke maar zo extreem ik durf smorgens niet eens meer de woonkamer in te gaan voordat alle lichten aan zijn. schimmen en geluiden maken me bang !!! Elke morgen als ik naar de bus fiets kom ik langs pap ik zeg goeiemorgen en sta vlak naast m terwijl ik op de bus stap, er komen leuke dingen voorbij zoals over dat grasveld dan liep je niet over de stoep, nee over het gras.....het maakte je niet uit, die mooie bomen ik geloof dat je daar soms in zit ,en met me meereist tot aan Batavus. Als ik aan het werk ben ineens mn haren rechtovereind gaan staan, ja dan dan geloof ik dat jij dr bent, een koude wind ,een fijn gevoel ik voel je pap. en ik hou van je . 

 

T gebeurt zelden niet zo vaak maar als het er is vind ik dat erg fijn,

 

 

28-04-2014

 

Vindo vandaag jarig, hebben het gister gevierd was gezellig toch steeds komt het gemis van pap daar weer terug, soms heb ik hem nodig en weet ik niet meer aan wie ik raad moet vragen.

Dan een mail in mijn postvak, afz de zonnesteen in zwolle, tijdje geleden iets gelezen over een groep speciaal voor nabestaanden waarbij de dierbare kanker had. 

We zijn welkom vanavond om 19:30, k twijfel niet en bel mam 18:15 bij mij zeg ik en verder niks verteld. 

in de trein is mam erg benieuwd waar we naar toe gaan, maar ik zeg maar niks. 

Dan eindelijk zwolle.....ik trek mn plattegrond uit mn tas en mam kijkt me verbaasd aan..daar gaan we dan !

komen aan bij een gebouw een mevrouw doet de deur open en we geven haar een hand ow ja nou moet ik mam nog vertellen wat het is....

Ze barst in tranen uit maar is ontzettend blij dat ik haar meegenomen heb.

Met nog een paar andere mensen beginnen we te praten en praten en praten...zoveel gemeen hebben we.

Het was fijn,moeilijk maar ook erg mooi....

Daar gaan we vaker heen

 

 

 

11-05-2014

11-05-2014 15:32

Vandaag moederdag, de afgelopen weken gaan snel voorbij,helaas mam nog steeds geen woning, ondertussen ook al de datum van de veiling bekend 17 juni gaat het gebeuren, hopen dat mam in de weken die er nog zijn toch echt een huisje toegewezen krijgt. Daar in huis is er niet veel meer, ook de vijver die pap zo lief was is weg ,en het is nu een donker gat, de vissen zijn naar een goed tehuis gegaan waar ze vast liefdevol worden verzorgt maar toch, het doet pijn..

vanmorgen maar even heen geweest ik realiseer me dat het de laatste keer moederdag daar is, en we niet weten wat ons allemaal te wachten staat. 

 

Mam praat over dit en dat t interesseert me weinig af en toe betrap ik mezelf erop dat ik er gewoon over heen praat. ze bedoelt het goed dat weet ik wel maar ik hoop gewoon zo dat ze snel overnieuw kan beginnen. 

 

 

21-05-2014

21-05-2014 21:12

Het gaat weer een stuk beter met mam...tis moeilijk voor dr met dit mooie weer, t brengt veel herinneringen naar boven. mooie maar t maakt je ook verdrietig, vorig jaar zomer was het een grote kermis bij pa en ma achterhuis ik kwam er graag..nu ligt de tuin er havenloos bij en de gezelligheid is verdwenen de ligbedden al die gekleurde dekens kussens en noem het maar op. nee het is niet meer, de mais kolven waar pa zich uren en dagenlang mee kon vermaken door ze te plukken zullen wel niet meer daar rondzwerven. de tijd dringt 17 juni is al gauw..morgen maar een dagje vrij eens even wat actie ondernemen en wat afspraken...mam nog steeds geen woning en wat er nog allemaal bij komt kijken is ook niet echt een pretje...rare wereld een dierbare valt weg en je krijgt er niet op een briefje bij wat je te wachten staat..ik vind het kei en keihard, mam gewoon een huisje zo simpel is het, nee zo simpel klinkt het. de woningstichting zet liever huizen te koop dan dat ze mensen die er dringend naar op zoek zijn er in stoppen...

 

nou ik zeg altijd maar de aanhouder wint maar leuk is anders, toch gaat mam dapper door met r clubbie op dinsdagavond,en haar vrijwilligerswerk heb ik echt wel respect voor de dingen die ze onderneemt. Jammer dat niemand het ziet,sommige moesten eens weten ! 

pff pap ik mis je nog steeds elke dag, elke morgen ff tegen je praten de foto op de kast en geregeld ff bij je aan waaien, het is zo fijn daar de vogeltjes de bomen in bloei de zon die op jou schijnt het is eigenlijk gewoon perfect .... maar toch

1 juni de caravan weer op de camping we hebben er zin en iedereen kijkt er naar uit. als wij er niet zijn kan mam fijn heen t zal haar goed doen maar ook zullen er weer herinneringen naar boven komen..maar weet je dat geeft niet want het zijn alleen maar mooie !!! 

 

 

01-07-2014

01-07-2014 18:28

Zo dat is alweer een tijdje geleden 

Ondertussen is het huis op 17 juni 2014 geveild...

schandalig als ik had geweten dat het zo ver onder de prijs weg zou gaan,had ik misschien nog beter mn best moeten doen om het huis te redden.

maar goed niks meer aan te doen en alles gewoon voorgoed weg. 

 

Mam heeft ondertussen een huisje gekregen

maar je raad het al dat gaat ook niet zonder slag of stoten 

Vandaag was ze zo blij ze zou de sleutel krijgen maar nee het gaat weer niet door. 

aangekomen bij de woningstichting word haar verteld dat ze niet  NAAR DIE ANDER MENSEN LUISTEREN EN JE ZIT TOCH OP DE CAMPING DUS WIJ BELLEN WEL ALS HET ZOVER IS !

pfff ma totaal overstuur en ten einde raad weer vertrekt ze doelloos en met heel veel pijn en verdriet op de fiets naar ronnie,s huis

mam heeft fibromyalgie en dus met kou veel last van haar spieren daardoor zit ze nu al ruim 2 weken bij mijn broer in.

Op de camping is het nog koud en kan ze het niet vinden. ze heeft enorm heimwee naar haar spullen de spullen die herinneren aan pap.

Kwaad ben ik op het feit dat ze afgelopen vrijdag naar de huisarts geweest is en die haar vertelde dat ze nu echt op het maximum zit

ze kraamt er vreemde idee-en uit en soms hou ik mn hart vast,

waarom is de wereld zo enorm wreed...

die mensen hebben geen hart en ook geen verstand maar wel lekker de touwtjes in handen.

 

31-08-2014

31-08-2014 19:26

hoi hoi lieve blog

 
ik weet het. het is alweer een tijdje geleden dat ik er was maar er is veel gebeurt. 
mam heeft eindelijk een huisje gekregen
 
druk wezen schilderen behangen en alles wat er nodig mocht zijn zodat ze er in kon,voor wij op vakantie gingen.
 
Helaas heb ik het gevoel dat t met mam steeds slechter gaat, ze is alleen maar negatief en claimt ons enorm. het liefst heeft ze ons elke minuut van de dag en 7 dagen per week bij zich. ik word er niet vrolijker op het irriteert me. zo waren mijn man en ik 18 augustus 10 jaar getrouwd. we wouden het graag de zondag daarvoor vieren. ook mam uitgenodigd helaas ze was het vergeten omdat ze zoveel met haar zelf bezig is. 
 
toch reed ze die bewuste zondag voor ons huis langs maar helaas wat er ook kwam geen mam. 
k was er sneu van en t deed me pijn. 
savonds rond 8 uur, mijn dochter zegt oei daar komt onweer  aan. mijn moeders gezicht zie ik nog voor me als ik eraan denk. enorm veel woede straalde ze uit. ze kwam binnen,feliciteerde ons oppervlakkig en ik bood haar koffie aan. mijn zwager vraagt goh alie hoe gaat het. het antwoord ik heb mijn dag niet,ach ik heb de hele week mijn week al niet. waarop ik me niet bedenk zwart word voor mn ogen en opsta om te zeggen dat ik er klaar mee ben en dat ze alleen maar aan zichzelf denkt. ik zet haar mn huis uit met alle gevolgen van dien. 
 
Maandagavond mam aan de deur, ik vraag mijn man haar te zeggen dat ik even rust wil en geen zin heb haar nu te woord te staan. ze gaat door het lint schreeuwt de hele buurt bijelkaar dat ze tot over haar hoofd in de schulden zit,en wij wij mogen van haar doodvallen. een bloempot word tegen het huis aan gegooit en de schutting achterhuis krijgt nog een trap na. 
 
Ik snap er niks van al die maanden dat pap ziek was ik was er 24/7 en heb al zijn wensen en uitstapjes geregeld. heb ik het dan echt niet goed gedaan. 
 
Toch zat ik er zo over in dat ik maatschappelijk werk heb ingeschakeld , mam vind het kwakzalvers en heeft er niks aan zoals zei zegt, maar goed toch gedaan. aanstaande dinsdag een gesprek met mn moeder met maatschappelijk werk erbij. ook zij constanteerde dat mam niet helemaal de goeie kant op gaat en ze maakte zich grote zorgen..
 
we zullen zien 
dag lieve blog tot gauw !
 
 


 

02-09-2014

02-09-2014 20:21

Vandaag een gesprek gehad met mam en de  maatschappelijk werk, k zag er enorm tegenop

Maar goed ik hou wel van dr en het is en blijft mn moeder. maar wat was ik zenuwachtig zeg.

 

Ik ben gelukkig op tijd mam is er nog niet, paar minuten later komt ook zij binnen,

ben blij dat ze wel is komen opdagen. 

Het lijkt niet meer op mn moeder wat ik zie is 1 brok ellende met heel heel veel verdriet. 

 

Ik gooi op tafel wat me dwars zit en mam begint te huilen, tuurlijk is het niet niks maar we zullen toch ergens moeten beginnen. 

Ze is natuurlijk altijd alleen en kan nooit haar verhaal kwijt, na alle ellende die ze heeft gehad valt ze nu echt in een heel diep oneindig gat. 

 

Ze zoekt steun en liefde en dat snap ik maar heel goed. toch is het anders ik heb het afgelopen jaar zoveel getypt dat ik het wel verwerkt heb en met mijn 

gevoelens om kan gaan. niet altijd even makkelijk maar toch, mijn masker neemt me zo nu en dan nog in bescherming....

 

steun kan ik haar niet bieden ja tot zo ver. ik wil ons leven terug een leven wat ik vroeger had vol met gezelligheid en samen zijn. spelletjes doen of gewoon kletsen over de dagelijkse dingen. ik wil het niet altijd over pap hebben, het zou fijn zijn als ze zich eens voor ons interesseert maar dat moet ver weg komen. 

 

dik een uur daar gezeten en toch wat afspraken gemaakt. Wanneer zij dr klaar voor is zal ze vast bij me komen tot die tijd ff rust. 

Mijn gezin staat namelijk wel op 1. toch wil ik graag dat mijn mam oma schoonmoeder daar op een gelukkige manier deel van uit gaat maken !

 

Sommige mensen hebben wel eens, schuld,ruzie,een dierbare die ze moeten verliezen...

maar mijn mam had echt alles in 1 jaar tijd. 

 

Nadat mijn pap 21 maanden ziek is geweest, mijn mam de verzorging helemaal alleen heeft gedaan ,Niks was haar teveel ... (respect)  

 

De trouwe viervoeter moest na 12 jaar in worden geslapen,

De koi karpers waar pap zo trots op was lagen 1 voor 1 dood in de vijver

Toen mijn pap haar man haar beste maatje

Daarna het konijn waar pap ook zo,n goeie band mee had. 

 

Toen gingen we verder met een huis waar ze uit moest 

En in juni werd het geveild voor een balachelijke prijs, 37 jaar lang samen geknokt gewerkt voor dat mooie huis waar samen oud zouden worden. 

 

Toen mam anderhalve maand dakloos overal werd ze als een stuk vuil behandeld en was alleen maar een nummer. 

 

Nu eindelijk weer een huisje en haar eigen plek te hebben, bouwt ze zichzelf vol en verstopt zich, Overal kleven paps herinneringen aan.

En mam koestert dat enorm ik kan het haar niet kwalijk nemen. Ik weet inderdaad niet hoe het is.......... Maar ik weet wel hoeveel verdriet je er van kan hebben.

 

Nu ze in de rust komt is het grote gat waar ze in valt niet met een pen te beschrijven.....

 

Maar goed ik wacht af ik weet zeker dat het heus wel weer goed komt zodra ze weer een beetje haar weg vind...want ik mis dr echt !!! 

13-10-2014

13-10-2014 19:25

Maandag alweer... over 2 weken is pap al een jaar weg, Ik mis hem zo !

Met mam en mij gaat t weer helemaal top,(tot zo ver) na 3 weken even voor onszelf te hebben gehad. zijn we toch allebei even op adem gekomen, 

En met succes nu is het weer gezellig, mam praat over andere dingen en niet alleen maar negatief, ze vergelijkt ons nie meer met pap en neemt zelf ook aktie. 

Ook de hond moest er aan geloven mam was al een aantal keer gevallen doordat chinook haar gewoon te sterk is. 

Dus een advertentie geplaatst op marktplaats met heel veel reacties.

uiteindelijk een gezin uitgekozen en na een paar keer kennis te hebben gemaakt ie ze daar nu eindelijk heen. Mam mist r ontzettend maar heeft wel rust nu, Ze gaat zelfs naar volksdansen en elke dinsdag danst ze er op los.  

Ondanks alles schiet het financiële nog niet echt op. Humanitas werkt toch echt niet zoals het moet na mijn idee en mam moet het zelf maar zien te redden. 

 

Ik begrijp het niet waarom zo lang alles moet duren, als pap dit had geweten had ie zich omgedraait en was ie opgestaan denk ik wel eens...dit had hij ons echt niet gegunt, 

Volgens de bank is de restschuld die mam nog heeft van het huis,niet een reden om voor de rechtbank te verschijnen. Daar baal ik van want ik weet zeker dat dit alles is ontstaan door ellende waar niemand wat aan kon doen, Het maakt me kwaad echt echt kwaad. 

Herfst is het nu vorig jaar herfst nog met pap in de rolstoel zijn laatste rondje gewandeld. wat een lol hadden we. het is fijn dat pap ons zoveel herinneringen heeft nagelaten . 

 

Een hart vol jou
een zand vol woestijn
een lava vol vulkaan
een kokosnoot vol palmboom
een vis vol zee

een leven vol stad
een water vol bruis
een bubbel vol bad
een traan vol oog

een stip vol paddestoel
een mos vol boom
een blad vol herfst
een pijn vol dood
een hart vol jou

 

.........IK MIS JE........

23-11-2014

23-11-2014 20:01

Tis alweer bijna december, de mooie gezellig maand en gebeurtenissen staan op de stoep 

Maar helaas niet voor ons niet voor mijn mam. 

De bank zit r op de nek wil geld zien maar ja als ze dat had dan had het huis ook geveild hoeven worden. 

Nu azen ze op de inboedel, het is toch niet te geloven dat kan toch niet, het zijn de laatste herinneringen die ze aan pap heeft die kunnen ze toch niet afnemen. 

 

Ik hou mijn hart vast, aankomende dinsdag met mam naar het gemeenthehuis, ze hebben namelijk afgelopen week te kennen gegeven dat ze mijn mam niet langer willen helpen, eigenlijk komt het er ook op neer dat ze niet genoeg schulden heeft pfff wat willen ze nou eigenlijk een jaar zijn we al bijna bezig...als ze mam nou gewoon in de schuldsanering hadden gedaan was er in ieder geval al bijna een jaar om....nu is er nog niks geregeld . en dat is echt waardeloos vooral nu de handen van haar af willen trekken en ze er weer alleen voor staat..

 

Ook het huis het mooie dierbare huis staat alweer te koop 

215.000,00 wil de beste meneer ervoor die het tijdens de veiling heeft gekocht

Het huis met voor ons zoveel onbetaalbare herinneringen. was er maar iemand die kon helpen en mam gelijk weer terug zou kunnen naar het huis, 

dat zou het het leven van mijn mam een stuk draagerlijker maken.

 

www.youtube.com/watch?v=0OhvH97snOg

 

 

<< 1 | 2 | 3 | 4 | 5 >>