Blog
29-10-2013
29-10-2013 22:35Vanmorgen kids vrij van school. Gister heeft erg veel indruk gemaakt. Maar weer met ze naar pa en ma. Gelukkig wel lekker geslapen vannacht, de huisarts is er misschien word om 12:00 de dosis wat verhoogt verteld ze. Ze gaat weer weg en op dat moment komt jannie vd thuiszorg binnen lopen. Ik heb de platenspeler uit de kast getrokken en pap had me gister verteld waar en welke platen ik moest draaien. K zeg tegen jannie o dit word net de laatste paint it black van de rolling stones. Op t moment dat mam weg wil lopen kijkt ze om wenkt naar jannie en horen nog een zucht. Ook het liedje is gestopt. 11:11 is onze lieve pap overleden, rust zacht mijn dappere strijder mijn vechter maar vooral mijn lieve pap .
31-10-2013
31-10-2013 21:57De tijd gaat snel, jammer heb niet zoveel tijd om na te denken
wil van alles maar weet niet waar ik moet beginnen,
pap is thuis het ziet er zo vredig en bijna mooi uit,
mam heeft overal kaarsjes neergezet een mooie grote witte orchidee opgehaald
pap houd van wit vooral rozen was hij weg van
gister zijn tonnie en mina geweest ze bleven zelfs eten echt het was geweldig die mensen zo,n grote steun voor ons. terwijl mijn oom met mijn kinderen aan tafel ging zetten heb ik vol verbazing zitten kijken ze lagen dubbel en ze genoten, ja zo ging dat vroeger ook met opa dacht ik altijd mooie grapjes en opmerkingen echt heel speciaal.
dr zijn bloemen besteld die komen morgen ik ben benieuwd hoe het geworden is,gelukkig genieten we er nog een paar dagen van. pap word maandag begraven, vandaag een mooi plekje uitgezocht samen met mam,ron en ik met zn 3-en wat heen en weer lopen daar nee dan zit ie niet in de zon pap houd van zon, daar dan nee dat is te saai en zo ging het een half uur, opeens kwamen we bij een mooie boom in een mooi hoekje,hele dag zon zegt die meneer nou oke de keuze is gemaakt. vreemd eigenlijk zo dicht ben ik nog nooit bij de dood geweest,heb altijd gedacht dat het heel eng was en dat het absoluut niet zou zijn hoe wij dit beleven...misschien omdat we er een hele tijd na toe geleeft hebben,pap was wel ruim 21 maanden ziek en we hebben vaak gedacht nou dit is het eind. ook het afscheid was zo bijzonder dat ik pap er nog steeds elke dag voor bedank. vanavond toch even een rotgevoel pap en ik zouden onze laatste wedstrijd kijken in het abe lenstra stadion, ik moest werken maar heb toch vrij kunnen krijgen super, gewoon nog 1x met pap naar een wedstrijd, helaas kwam het er niet meer van maar ik zat vanaaf lekker bij m op de stoel en heb m elke keer door twitter op de hoogte gehouden 1-0 gil ik en we zijn door naar de bekerfinale yeaahh,,,haha wat een actie ja pap deze wedstrijd hadden we nog verdient 2 winnaars deze week pap die zelf de ziekte voor is geweest door zijn keuze te maken en sc-heerenveen die nog even van vvv venlo wint met 1-0 wat een week wat een week....
het nummer van DO zeg me dat het niet zo is...hoor ik op de achtergrond van mn computer vanmiddag was het clouseau jeetje pap daar waren we fan van he..de nrs die jij mooi vond vond ik ook mooi samen zijn wij echt 1. pff ik vraag me af hoe het volgende week zou zijn wat moet ik mijn hele planning heb jij in de war gegooit, nog een paar dagen dan is deze blog voorbij, iemand wees me erop om er een boek van te maken, daar ga ik zeker werk van maken maar eerst moet maandag er nog in....en dan zien we wel verder. pfff pap ik moet nog een brief voor je schrijven ..maar kan het begin niet vinden, ik kan niks bedenken mijn hele leven was fijn en ik kan niet kiezen waarover ik dan moet vertellen. anders gaat het zo lang duren maandag dat kan ik die mensen niet aandoen haha, och lieve pap weet je ik heb je altijd alles kunen vertellen had geen geheimen voor jou, en jij bent altijd goed voor me geweest een betere pap had ik me niet kunnen wensen,
Maar denk ook niet dat ik dat kenbaar hoef te maken iedereen die jou kent kreeg jou nooit boos,jij klaagde nooit en was overal stipt mee, nou dat heb ik niet van jou maar dat geeft niet.
toch vraag ik me af pap met die 11...jij overleed 29-10-2013 om 11:11
de 11de januari ben je jarig
je word de 11de maand begraven
en jaimy word volgende maand 11 wat je graag mee had willen maken...ook caela is 11
ha ik geloof niet in dat soort dingen he dat weet je maar vind t wel een bijzonder toeval.
lieve pap ik ga mn bed in tot morgen hou van je !
1-11-2013
01-11-2013 17:4103-11-2013
03-11-2013 15:27Nog even de kracht vinden om wat bij te werken.
gister een rare dag alles is geregeld en ineens bij thuiskomst vond ik een rust, en barste 2 uur lang in huilen uit. dat was ik al die dagen voor me had gehouden werd nu werkelijkheid. maar het mag
vanmorgen 9:00 mam belt ze heeft besloten de kist te sluiten. nog snel pak ik mijn stapel foto,s en voetbalkaarten die er nog bij in moeten. met allemaal teksten achterop.
ik kan de kracht niet opbrengen pap nog 1x te zien het is goed zo, vindo gaat voor me heen en plaatst alles in de kist. toch een uur later fiets ik er maar heen,ronnie en yvonne zijn er ook. ik durf de kamer niet in te komen vindo sluit de kist even voor me, we wachten op gea die even gaat kijken en ik wil graag nog een plukje haar dat was altijd zo lekker zacht, gea komt er worden tekeningen van de kids bij in gedaan een hamer een duimstok en wat spijkers. en nog veel meer. zn donald duck moet ook mee op reis pap was weg van donald duck,ook de voetbalkaarten mogen niet ontbreken.
als laatste pakt ronnie de urn van sascha die gaat ook mee, pap zn trouwe viervoeter is weer bij m. ze zijn samen...
er volgt een lange maar mooie stilte er vlogen allerlei herinneringen door mn hoofd zo mooi om op terug te kijken. ik wil zo graag naar het bos eigenlijk wil mam wel even mee,en we vertrekken nog even naar witte paarden 2 uur lang lekker gedwaald met tranen maar ook veel herinneringen die we ophalen. mam liep vaak met pap door dat bos en we hebben het pad wat hun liepen maar gevolgd. jaimy valt nog omver en zegt o opa wat flauw een stokje tussen mijn benen te houden, we grinniken door onze tranen heen. t was even fijn even er uit ook voor mam. nu even thuis, sake en lydia zijn bij mam even samen .straks nog 1x met zn allen naar huis warm te eten daar konden we pap blij mee maken zijn gezin was zijn alles en daar leefde hij voor, hij heeft zijn strijd gestreden maar niet alleen wij stonden bij m dag in dag uit en deden alles voor hem...dag lieve pap mijn engel mijn held.
morgen 13:30 zullen we voorgoed afscheid nemen we zullen hem eren en alle kracht opsparen om dit een heel mooi en speciaal afscheid te geven.
Onze pap een timmerman in hart en nieren,en zo zullen wij hem altijd blijven herinneren...
05-11-2013
05-11-2013 08:55Het was een mooie maar zware dag gister.gistermorgen allemaal op tijd bij mam. de wetenschap dat pap zijn laatste rit in de auto gaat maken doet me beseffen dat het nu echt voorbij is.
Tonnie en mina,opa en oma,elize stephan en steffani zijn inmiddels ook gearriveerd, 12:10 daar komt de auto aan. gauw de fotos in pakken de bloemstukken worden bijelkaar gezocht en daar gaan we. de rit is mooi,mam zit voorin bij pap in de rouwauto, wat is ze toch sterk denk ik onderweg, zolang gezorgd voor hem alles voor hem gedaan nooit geklaagt,het was altijd uit liefde,zelfs toen pap dinsdag overleden was bleef ze bij haar standpunt en waste en kleedde pap nog aan, met helpen leggen in de kist draagde zij ook haar steentje bij. mam verdient een pluim ze heeft altijd gezegd ik wil wel eens een weekje weg naar een warm land, nou dat heeft ze ook wel verdient.
aangekomen bij het uitvaartcentrum ik heb pap zn hond in mijn handen, dat beest was m alles die gekke knuffel. de kist word uit de auto gehaald en samen begeleiden we pap naar de hal waar hij even komt te staan, de bloemstukken erop,de foto de gereedschapskist er naast , ja zo had pap het gewild.
we worden de familliekamer ingeloodst, nog 3 kwartier wachten dan is het zover,nog maar een bakje koffie ,we horen mensen binnenkomen en al snel word het me duidelijk dat het allemaal echt is.
13:30 het is zover we rijden zelf de kist naar binnen,de mensen gaan staan, het nummer dat ik je mis van maaike ouboter speelt op de achtergrond,we gaan naar voren en nemen plaats Gea (de uitvaartverzorgen) begint, ze vraagt caela en jaimy een kaarsje aan te steken. die sterke kinderen van mij,wat zijn het toppers. een mooi gedicht volgt en het nummer van Yesterday onder een mooie reportage fotos. Oom tonnie word naar voren geroepen hij spreekt, ook precies de woorden heeft hij gevonden zo was pap zo klopte het precies.
Dan komt het gedicht van mam gea leest het voor mam heeft zoveel gedaan en al bereikt het is goed dit kan ze niet meer opbrengen,het is mooi en het is heel heel stil in de zaal.
Je dochter voor altijd !!!
Ik heb het gedaan het voelde fijn en vertrouwd het gaf me kracht heel veen kracht. het laatste nummer van PAINT IT BLACK word gedraait,de mensen worden gevraagd naar buiten te gaan en buiten samen een haag te vormen,zodat wij er door heen komen en pap naar zijn laatste rustplaats begeleiden.
Caela en Jaimy lopen voorop met rozenblaadjes die ze uit mogen strooien,paps kist ruikt zo fijn de geur van een timmerman komt weer naar boven, zo rook pap ook als hij savonds uit zijn werk kwam, ik zal het missen zo erg missen. Ik merk eigenlijk niet dat er nog een stoet achteraan loopt het is wel fijn te weten dat er zoveel mensen een deel uit maakten van paps leven. het was ook zo,n lieve man.
Aangekomen bij het graf de kist er samen opgezet en de bloemen er ook bij. de genodigden mochten allemaal een handje rozenblaadjes uitstrooien en pap een laatste groet brengen, door mijn tranen heen, hoor ik de oude buurman van oldeholtpade zeggen. Dag,je was een fijne buurman.
Mijn schoonmoeder:bedankt hendrik dat je mijn zoon onder je hoede hebt genomen.
wat ook allemaal een fijne woorden. ineens blijven wij achter, wij als gezin samen met pap aan onze voeten, Sake heeft een arm om mam, die fijne collega van pap wat hebben we daar veel steun aan gehad de afgelopen week en wat zullen we dat koesteren.
Nu toch echt gedag zeggen, gedag tegen de liefste in mijn leven. Pap in mijn hart ben je er nog voor altijd, het is goed zo je hebt geen pijn meer..en onze pijn zullen we een plaatsje geven.maar vergeten zullen we je nooit.
Ik wil namens ons allemaal jullie enorm bedanken voor al die bezoekers op mijn site, berichtjes van mensen die op dit moment hetzelfde meemaken en weten en bang zijn hoe het verder gaat. mensen die met ons meeleefden en keer op keer de moeite namen om met enkele woorden ons te troosten. trots dat ik alles dag op dag heb bijgehouden en ik zou het iedereen aanraden. er was een begin en nu is het eind.
geniet van elke dag,doe wat je ooit al eens had willen doen.....en mensen luister naar elkaar,help elkaar.
Kanker heb je niet alleen
07-11-2013
07-11-2013 20:15Eigenlijk was deze site al klaar maar ik wil jullie deze foto,s niet ontnemen hoe verdrietig ze ook zijn.
ik vraag jullie om nog even mijn streefbedrag te halen voor het KWF
Er moet echt meer onderzoek komen zodat niet iedereen eindigt zoals mijn lieve pap
DUS ALSTUBLIEFT U KUNT AL DONEREN VANAF 0,35 CENT...WANT IEDEREEN VERDIENT EEN MORGEN !!!
https://www.staoptegenkanker.nl/de-wereld-en-kanker
of neem de moeite om even onder het kopje doneer voor het KWF te kijken
Onze wereld na kanker !
02-09-2014 00:0006-12-2013
06-12-2013 06:2609-12-2013
09-12-2013 06:2916-04-2014
16-04-2014 20:5311-05-2014
11-05-2014 15:3221-05-2014
21-05-2014 21:1201-07-2014
01-07-2014 18:2831-08-2014
31-08-2014 19:26
02-09-2014
02-09-2014 20:21Vandaag een gesprek gehad met mam en de maatschappelijk werk, k zag er enorm tegenop
Maar goed ik hou wel van dr en het is en blijft mn moeder. maar wat was ik zenuwachtig zeg.
Ik ben gelukkig op tijd mam is er nog niet, paar minuten later komt ook zij binnen,
ben blij dat ze wel is komen opdagen.
Het lijkt niet meer op mn moeder wat ik zie is 1 brok ellende met heel heel veel verdriet.
Ik gooi op tafel wat me dwars zit en mam begint te huilen, tuurlijk is het niet niks maar we zullen toch ergens moeten beginnen.
Ze is natuurlijk altijd alleen en kan nooit haar verhaal kwijt, na alle ellende die ze heeft gehad valt ze nu echt in een heel diep oneindig gat.
Ze zoekt steun en liefde en dat snap ik maar heel goed. toch is het anders ik heb het afgelopen jaar zoveel getypt dat ik het wel verwerkt heb en met mijn
gevoelens om kan gaan. niet altijd even makkelijk maar toch, mijn masker neemt me zo nu en dan nog in bescherming....
steun kan ik haar niet bieden ja tot zo ver. ik wil ons leven terug een leven wat ik vroeger had vol met gezelligheid en samen zijn. spelletjes doen of gewoon kletsen over de dagelijkse dingen. ik wil het niet altijd over pap hebben, het zou fijn zijn als ze zich eens voor ons interesseert maar dat moet ver weg komen.
dik een uur daar gezeten en toch wat afspraken gemaakt. Wanneer zij dr klaar voor is zal ze vast bij me komen tot die tijd ff rust.
Mijn gezin staat namelijk wel op 1. toch wil ik graag dat mijn mam oma schoonmoeder daar op een gelukkige manier deel van uit gaat maken !
Sommige mensen hebben wel eens, schuld,ruzie,een dierbare die ze moeten verliezen...
maar mijn mam had echt alles in 1 jaar tijd.
Nadat mijn pap 21 maanden ziek is geweest, mijn mam de verzorging helemaal alleen heeft gedaan ,Niks was haar teveel ... (respect)
De trouwe viervoeter moest na 12 jaar in worden geslapen,
De koi karpers waar pap zo trots op was lagen 1 voor 1 dood in de vijver
Toen mijn pap haar man haar beste maatje
Daarna het konijn waar pap ook zo,n goeie band mee had.
Toen gingen we verder met een huis waar ze uit moest
En in juni werd het geveild voor een balachelijke prijs, 37 jaar lang samen geknokt gewerkt voor dat mooie huis waar samen oud zouden worden.
Toen mam anderhalve maand dakloos overal werd ze als een stuk vuil behandeld en was alleen maar een nummer.
Nu eindelijk weer een huisje en haar eigen plek te hebben, bouwt ze zichzelf vol en verstopt zich, Overal kleven paps herinneringen aan.
En mam koestert dat enorm ik kan het haar niet kwalijk nemen. Ik weet inderdaad niet hoe het is.......... Maar ik weet wel hoeveel verdriet je er van kan hebben.
Nu ze in de rust komt is het grote gat waar ze in valt niet met een pen te beschrijven.....
Maar goed ik wacht af ik weet zeker dat het heus wel weer goed komt zodra ze weer een beetje haar weg vind...want ik mis dr echt !!!
13-10-2014
13-10-2014 19:25Maandag alweer... over 2 weken is pap al een jaar weg, Ik mis hem zo !
Met mam en mij gaat t weer helemaal top,(tot zo ver) na 3 weken even voor onszelf te hebben gehad. zijn we toch allebei even op adem gekomen,
En met succes nu is het weer gezellig, mam praat over andere dingen en niet alleen maar negatief, ze vergelijkt ons nie meer met pap en neemt zelf ook aktie.
Ook de hond moest er aan geloven mam was al een aantal keer gevallen doordat chinook haar gewoon te sterk is.
Dus een advertentie geplaatst op marktplaats met heel veel reacties.
uiteindelijk een gezin uitgekozen en na een paar keer kennis te hebben gemaakt ie ze daar nu eindelijk heen. Mam mist r ontzettend maar heeft wel rust nu, Ze gaat zelfs naar volksdansen en elke dinsdag danst ze er op los.
Ondanks alles schiet het financiële nog niet echt op. Humanitas werkt toch echt niet zoals het moet na mijn idee en mam moet het zelf maar zien te redden.
Ik begrijp het niet waarom zo lang alles moet duren, als pap dit had geweten had ie zich omgedraait en was ie opgestaan denk ik wel eens...dit had hij ons echt niet gegunt,
Volgens de bank is de restschuld die mam nog heeft van het huis,niet een reden om voor de rechtbank te verschijnen. Daar baal ik van want ik weet zeker dat dit alles is ontstaan door ellende waar niemand wat aan kon doen, Het maakt me kwaad echt echt kwaad.
Herfst is het nu vorig jaar herfst nog met pap in de rolstoel zijn laatste rondje gewandeld. wat een lol hadden we. het is fijn dat pap ons zoveel herinneringen heeft nagelaten .
Een hart vol jou
een zand vol woestijn
een lava vol vulkaan
een kokosnoot vol palmboom
een vis vol zee
een leven vol stad
een water vol bruis
een bubbel vol bad
een traan vol oog
een stip vol paddestoel
een mos vol boom
een blad vol herfst
een pijn vol dood
een hart vol jou
.........IK MIS JE........
23-11-2014
23-11-2014 20:01Tis alweer bijna december, de mooie gezellig maand en gebeurtenissen staan op de stoep
Maar helaas niet voor ons niet voor mijn mam.
De bank zit r op de nek wil geld zien maar ja als ze dat had dan had het huis ook geveild hoeven worden.
Nu azen ze op de inboedel, het is toch niet te geloven dat kan toch niet, het zijn de laatste herinneringen die ze aan pap heeft die kunnen ze toch niet afnemen.
Ik hou mijn hart vast, aankomende dinsdag met mam naar het gemeenthehuis, ze hebben namelijk afgelopen week te kennen gegeven dat ze mijn mam niet langer willen helpen, eigenlijk komt het er ook op neer dat ze niet genoeg schulden heeft pfff wat willen ze nou eigenlijk een jaar zijn we al bijna bezig...als ze mam nou gewoon in de schuldsanering hadden gedaan was er in ieder geval al bijna een jaar om....nu is er nog niks geregeld . en dat is echt waardeloos vooral nu de handen van haar af willen trekken en ze er weer alleen voor staat..
Ook het huis het mooie dierbare huis staat alweer te koop
215.000,00 wil de beste meneer ervoor die het tijdens de veiling heeft gekocht
Het huis met voor ons zoveel onbetaalbare herinneringen. was er maar iemand die kon helpen en mam gelijk weer terug zou kunnen naar het huis,
dat zou het het leven van mijn mam een stuk draagerlijker maken.
www.youtube.com/watch?v=0OhvH97snOg