Onze wereld na kanker !

Alweer ruim een maand. Dat pap bij ons weg ging,Heb zitten twijfelen om wel of niet weer te gaan schrijven.
De vorige blog heeft me zeer geholpen en met ruim 1400 bezoekers ben ik ook best wel een beetje trots.

Het valt niet mee zonder mn pa te moeten ik mis hem ontzettend. Ook mam heeft het erg moeilijk. In de tijd dat pa ziek was. Waren er altjjd veel mensen om ons heen en dan ineens sta je er alleen voor. Red je maar zo komt het over.
De tijd zal alle wonden helen ja dat zal,maar voor nu. Mam ziet pap elke avond in het raam. Soms is het net een goed horror verhaal maar nee dit is echt dit is realiteit. Ik zal vanaf het begin beginnen :

Daar gaan we dan. Ik denk dat het allemaal zo rond vrijdag 22 november begon. Pap staat met hond sascha onder de boom voor het raam. Mam schrikt en denkt dat ze het zich heeft verbeeld. De dagen die erop volgen,liegen er niet om.

slaapkamer deuren die wagenwijd open gaan,dingen  die spontaan van de trap vallen, Het zal wel toeval zijn het kan toch niet anders. 

Dan op een dag belt mam,pap hangt snachts boven haar bed,en ook in bed durft ie te komen. 

Met als gevolg mam nu niet meer zonder licht durft te slapen,alles gaat aan het is een heel ritueel aan het worden, ze zegt majo ik word toch niet gek, nou ja Ik weet het niet hoor ik geloof er niet zo in. 

Niet dat ik denk weg=weg maar eerst zien dan geloven

Het arme konijn waar pap zo wijs mee was lag ook nog vorige week ineens dood in de tuin, Mam snapt er niks van, eerst de grote koikarpers van pap,toen hun trouwe viervoeter sascha,toen ons dierbaarste bezit PAP en nu het arme konijn, hoe is het mogelijk !!!

Ook de papieren die om de hoek komen kijken liegen er niet om, ga maar werken 40 uur daar komt het op neer, zo afgezaagd medogenloos en niemand niemand die meer naar je omkijkt, de eerste dagen komen er veel mensen,tuurlijk iedereen vervolgt zijn weg,en dat is maar goed ook. 

Het huis wil ook nog niet weg, jeetje zo jammer het zal zo fijn zijn. 

www.margreethvandenbergmakelaardij.nl/?item=54

Laatst een weekendje naar Callantsoog geweest even heerlijk uitwaaien bij zee, Mam heeft die week pap ook niet 1x gezien, bij thuiskomst stond ie gelijk weer voor het raam !

Het is en blijft bijzonder,op een avond ziet ze zelfs de kist open op straat staan,met sascha liggend onder de boom. het is en blijft vaag.

de 1 gelooft het wel de ander niet, laatst op een zaterdagavond waren wij ook bij mam. de kachel stond aan en t was erg gezellig chinook mams nieuwe hond lag lekker voor de kachel, ik knip zonder er bij na te denken wat fotos met mn telefoon, toch heb ik het idee dat er de hele avond wat bij me langs waait,koude rillingen lopen over mn hele lichaam heen. 

thuis gekomen kijk ik mn telefoon nog even na en zo ook de fotos van die avond tot mijn grote verbazing zie ik ineens een gezicht..neej het kan niet toch ??? ik zet het op facebook met de vraag mensen ben ik gek of....de 1 na de ander antwoord nee je bent niet gek het is...juist ja het is pap...

De dagen erna heeft mam t zwaar te verduren,ook overdag spookt het er, ik ben er heilig van overtuigt dat het toch allemaal zo is. zolang het mam niet bang maakt en ze het fijn vind dat hij er is ben ik er ook wel blij mee. wie had dat ooit verwacht ik weet zeker dat er meer is tussen hemel en aarde maar wat daar ben ik nog niet helemaal over uit. 

19-12-2013

Jaimy is jarig 11 jaar word ie vandaag alweer, het is de eerste verjaardag zonder pap,zonder zijn opa. 

opa wist het al laat jaimy weten dat hij er niet meer zou zijn met mijn verjaardag, hij had jaimy ruim van te voren al een mooie ketting gegeven met een mooie tekst erop. LIEVE JAIMY VOLG JE DROMEN,IK ZAL ALTIJD BIJ JOU ZIJN LIEFS OPA...met een mooie legerprint jaimy wil graag militair worden,vooral het helpen van mensen spreekt hem erg aan. zo klein en al zo veel hebben mijn lieve kindjes mee moeten maken,wel zijn ze er enorm door gegroeid en sterk geworden. ik ben echt trots op ze, welk kind van 11 kan zeggen ik heb mijn opa de kleren aangetrokken en heb mijn opa geholpen in de kist te leggen juist ja dat zijn mijn kinderen. 

Donderdagavond mam is er ook,even met zn allen op de bank kijkt mam ineens vooruit pap zit waarempel tussen de struiken in de tuin heh nee zal het echt hij komt vast voor jaimy zijn verjaardag, vreemd hoor maar ook mooi. 

20-12-2013 

vanavond ga ik op stap,samen met mn mannetje en zijn collegas, eerst nog even gezellig met mn kids uit eten bij de snackbar, naast ons zit een groep jongens,even later komt er een mevrouw binnen met een jongen in een rolstoel, de groep jongens lachen en maken flauwe opmerkingen. ze moesten eens weten...nog geen 10 minuten later komt er een jongen binnen, ik ken hem ik ging vroeger wel met hem om..hij ziet niet zoveel meer,aan zijn arm heeft hij zijn blinde vriendin,nadat ze hun bestelling gedaan hebben,wurmen ze zich tussen de tafels en stoelen door, 1 van de jongen schuift nog maar wat naar achter met zn stoel , mijn dochter bedenkt zich niet en staat op om de stoelen aan te schuiven zodat de jongen er makkelijk langs kan, jaimy laat nog eens vallen dat het niet netjes is om te staren..tjah mijn kinderen weten hoe het is.....trots ben ik op ze,dat stukje respect wat hun hebben neemt niemand ze ooit meer af !

De kerstdagen komen er aan : wel of geen kerstboom moeilijk moeilijk, mam laat weten de boel toch maar van zolder te halen je vader zou het gewilt hebben ja dat is ook wel zo, nou ok dan de mijne ook maar naar beneden, ik wil alles wit wit is de kleur van pap wit waar hij zo van houd 

Zo dat is een tijd geleden, Ik weet het het is schandalig. maar sorry er is veel gebeurt en nog gebeurt er veel....Soms wil ik dat het ophoud dat het weggaat en dat ik geen verdriet meer heb, Ik wil soms schreeuwen of gewoon dagen lang stil zijn...

Mams deadline voor t huis is afgelopen maandag aangebroken, de bank zal binnenkort wel contact opnemen en dan zal het huis geveilt worden, Gemeen ja wat kun je er aan doen, paps werk paps hobby alsof het voor niks is geweest ik kan me er zo kwaad om maken. 

Ik hoop maar dat mam straks snel een huisje toegewezen krijgt. pff ik word soms gek van dr ook al weet ik dat ze het moeilijk heeft,  de ene keer gaat het beter dan de andere maar toch..verder gaan met je leven  mam ja wij hebben makkelijk praten tuurlijk kan ik dat niet.. ook Ron , Ik weet dat ie pap vreselijk mist maar hij praat niet zoveel.soms, maakt het me boos, pap heeft geen pijn meer jongens en we mogen blij zijn voor de mooie en fijne tijd die we hebben gehad, pap had het zo echt echt niet gewilt. 

Afgelopen zaterdag het graf van pap gedaan het is mooi geworden en ik weet zeker dat pap het super gaaf vind. 

4 April mn opa was jarig, fijn die aardige man die ik de afgelopen maanden als naar heb ervaren, toen pap ziek was waren ze er elke week wel 2 a 3 x

Toen pap 29 Oktober kwam te overlijden raakten we ze kwijt zo voel ik het, Geen aandacht meer voor mn mam en het bellen was meer controleren. Ik weet wel Mam is zo onverschillig als wat soms maar ze kan het ook niet alleen. Ik wil zo graag verder met mijn leven...Ik heb er voor gekozen het maar te laten voor wat het was en ben dus niet verschenen op zijn verjaardag geen belletje geen kaartje niks nee het is mijn leven mijn keuze....

Gister sorry mensen ik dwaal soms af met mijn gedachten, gisteravond mam laat weten naar een of andere paranormale vrouw te gaan waar ze een workshop gaat volgen, Ben blij met de dingen die ze onderneemt maar aan de andere kant zint het me ook niet. Dat pap ronddoolt oke maar zo extreem ik durf smorgens niet eens meer de woonkamer in te gaan voordat alle lichten aan zijn. schimmen en geluiden maken me bang !!! Elke morgen als ik naar de bus fiets kom ik langs pap ik zeg goeiemorgen en sta vlak naast m terwijl ik op de bus stap, er komen leuke dingen voorbij zoals over dat grasveld dan liep je niet over de stoep, nee over het gras.....het maakte je niet uit, die mooie bomen ik geloof dat je daar soms in zit ,en met me meereist tot aan Batavus. Als ik aan het werk ben ineens mn haren rechtovereind gaan staan, ja dan dan geloof ik dat jij dr bent, een koude wind ,een fijn gevoel ik voel je pap. en ik hou van je . 

T gebeurt zelden niet zo vaak maar als het er is vind ik dat erg fijn,

28-04-2014

Vindo vandaag jarig, hebben het gister gevierd was gezellig toch steeds komt het gemis van pap daar weer terug, soms heb ik hem nodig en weet ik niet meer aan wie ik raad moet vragen.

Dan een mail in mijn postvak, afz de zonnesteen in zwolle, tijdje geleden iets gelezen over een groep speciaal voor nabestaanden waarbij de dierbare kanker had. 

We zijn welkom vanavond om 19:30, k twijfel niet en bel mam 18:15 bij mij zeg ik en verder niks verteld. 

in de trein is mam erg benieuwd waar we naar toe gaan, maar ik zeg maar niks. 

Dan eindelijk zwolle.....ik trek mn plattegrond uit mn tas en mam kijkt me verbaasd aan..daar gaan we dan !

komen aan bij een gebouw een mevrouw doet de deur open en we geven haar een hand ow ja nou moet ik mam nog vertellen wat het is....

Ze barst in tranen uit maar is ontzettend blij dat ik haar meegenomen heb.

Met nog een paar andere mensen beginnen we te praten en praten en praten...zoveel gemeen hebben we.

Het was fijn,moeilijk maar ook erg mooi....

Daar gaan we vaker heen

Vandaag moederdag, de afgelopen weken gaan snel voorbij,helaas mam nog steeds geen woning, ondertussen ook al de datum van de veiling bekend 17 juni gaat het gebeuren, hopen dat mam in de weken die er nog zijn toch echt een huisje toegewezen krijgt. Daar in huis is er niet veel meer, ook de vijver die pap zo lief was is weg ,en het is nu een donker gat, de vissen zijn naar een goed tehuis gegaan waar ze vast liefdevol worden verzorgt maar toch, het doet pijn..

vanmorgen maar even heen geweest ik realiseer me dat het de laatste keer moederdag daar is, en we niet weten wat ons allemaal te wachten staat. 

Mam praat over dit en dat t interesseert me weinig af en toe betrap ik mezelf erop dat ik er gewoon over heen praat. ze bedoelt het goed dat weet ik wel maar ik hoop gewoon zo dat ze snel overnieuw kan beginnen. 

Het gaat weer een stuk beter met mam...tis moeilijk voor dr met dit mooie weer, t brengt veel herinneringen naar boven. mooie maar t maakt je ook verdrietig, vorig jaar zomer was het een grote kermis bij pa en ma achterhuis ik kwam er graag..nu ligt de tuin er havenloos bij en de gezelligheid is verdwenen de ligbedden al die gekleurde dekens kussens en noem het maar op. nee het is niet meer, de mais kolven waar pa zich uren en dagenlang mee kon vermaken door ze te plukken zullen wel niet meer daar rondzwerven. de tijd dringt 17 juni is al gauw..morgen maar een dagje vrij eens even wat actie ondernemen en wat afspraken...mam nog steeds geen woning en wat er nog allemaal bij komt kijken is ook niet echt een pretje...rare wereld een dierbare valt weg en je krijgt er niet op een briefje bij wat je te wachten staat..ik vind het kei en keihard, mam gewoon een huisje zo simpel is het, nee zo simpel klinkt het. de woningstichting zet liever huizen te koop dan dat ze mensen die er dringend naar op zoek zijn er in stoppen...

nou ik zeg altijd maar de aanhouder wint maar leuk is anders, toch gaat mam dapper door met r clubbie op dinsdagavond,en haar vrijwilligerswerk heb ik echt wel respect voor de dingen die ze onderneemt. Jammer dat niemand het ziet,sommige moesten eens weten ! 

pff pap ik mis je nog steeds elke dag, elke morgen ff tegen je praten de foto op de kast en geregeld ff bij je aan waaien, het is zo fijn daar de vogeltjes de bomen in bloei de zon die op jou schijnt het is eigenlijk gewoon perfect .... maar toch

1 juni de caravan weer op de camping we hebben er zin en iedereen kijkt er naar uit. als wij er niet zijn kan mam fijn heen t zal haar goed doen maar ook zullen er weer herinneringen naar boven komen..maar weet je dat geeft niet want het zijn alleen maar mooie !!! 

Zo dat is alweer een tijdje geleden 

Ondertussen is het huis op 17 juni 2014 geveild...

schandalig als ik had geweten dat het zo ver onder de prijs weg zou gaan,had ik misschien nog beter mn best moeten doen om het huis te redden.

maar goed niks meer aan te doen en alles gewoon voorgoed weg. 

Mam heeft ondertussen een huisje gekregen

maar je raad het al dat gaat ook niet zonder slag of stoten 

Vandaag was ze zo blij ze zou de sleutel krijgen maar nee het gaat weer niet door. 

aangekomen bij de woningstichting word haar verteld dat ze niet  NAAR DIE ANDER MENSEN LUISTEREN EN JE ZIT TOCH OP DE CAMPING DUS WIJ BELLEN WEL ALS HET ZOVER IS !

pfff ma totaal overstuur en ten einde raad weer vertrekt ze doelloos en met heel veel pijn en verdriet op de fiets naar ronnie,s huis

mam heeft fibromyalgie en dus met kou veel last van haar spieren daardoor zit ze nu al ruim 2 weken bij mijn broer in.

Op de camping is het nog koud en kan ze het niet vinden. ze heeft enorm heimwee naar haar spullen de spullen die herinneren aan pap.

Kwaad ben ik op het feit dat ze afgelopen vrijdag naar de huisarts geweest is en die haar vertelde dat ze nu echt op het maximum zit

ze kraamt er vreemde idee-en uit en soms hou ik mn hart vast,

waarom is de wereld zo enorm wreed...

die mensen hebben geen hart en ook geen verstand maar wel lekker de touwtjes in handen.

hoi hoi lieve blog