vandaag donderdag weer bij pa en ma geweest

pap zit aan tafel hij is stil en kijkt vooruit. even praten het probleem met de badkamer komt naar voren 

dr staat een bad met een superdeluxe douche erin. helaas pap kan niet meer of met veel moeite in het bad komen om te douchen. het kost mam enorm veel energie en kracht om pap nog te kunnen douchen. pap heef de rest van de dag nodig om bij te komen, wij kunnen ons dat niet voorstellen. er moet echt een oplossing komen. dus fotos gemaakt van de douche het moet maar te koop en een simpele douchebak erin. aangezien er zoveel mensen zijn die mijn site dagelijks bezoeken wil ik jullie om hulp vragen wie o wie kan er helpen. er moeen wat tegels in een douchebak en wat mannetjes die dit op zeer korte termijn k unnen realiseren als ruil het bad en koffie en thee met wat lekker aanwezig. 

wie weet misschien is er iemand van jullie die een idee heeft 

laat het me weten het zou het mam zoveel lichter maken......

Lieve pap...wat ben je stil...
Liggend kijkend vastzittend in een wereld die jij niet wil.
Ik til je uit je bed mijn masker maar weer even afgezet.
Vragend aan jou wat is er pap,
Mijn buik lieverd, die voelt zo strak.
Ik maak een kruik die voelt lekker warm.
Kijkend naar jou je pakt mn arm.
Weer wat extra morfine,het is de laatste dagen routine.
Verdomme pap ik hou zoveel van je laat me nog niet alleen.
Mam op de achtergrond pratend met een man van de baderie,heeft zijn hulp geboden, hup dit moet 1,2,3.
Gewoon een simpele douchebak gaat er komen. Maar pap ligt alleen maar te dromen.
Die tranen die waterige ogen. 
Dit zou toch allemaal niet mogen.
Dit was gewoon weer even een dag. 
En hopen dat ik morgen ook weer van je genieten mag ! 
Gewoon jou kunnen vertellen wat ik allemaal doe.
Mijn training vandaag in het voetbalstadion het was gezellig en leerzaam dat dat kon.
Mijn dank aan de mensen die mij even uit mijn wereld halen. Een wereld met kanker het voelt als een zeer zwaar anker.....
Gewoon............

mam antwoorde terug:

Lieve schat een zeer zwaar anker . niet voor even .maar voor de rest van ons leven . want waar we straks ook gaan of staan .die stempel blijft voor altijd op ons netvlies staan niet even denken van ik laat het los . helaas was het maar waar caela en jaimy nu zo snel volwassen geworden door de ziekte van opa ook beslist niet leuk dit hadden we onze kinderen en kleinkinderen graag bespaard het is helas de harde realiteit waar ze zo jong in zijn gekomen terugdraaien kunnen we het helaas niet maar lieve schatten geniet geniet zolang we nog maar samen zijn ook al gaat dat met de nodige pijn samen staan we sterk en weten we onze verbondenheid te vinden samen met onze lieve kinderen. heel veel liefs ma

gewoon weer een dagje uit ons leven

zo weer terug van een fijn dagje werken bij t abe lenstra stadion was leuk,maar heb pa wel gemist ff doorzetten morgenaaf weer heen, de kids hebben gezellig bij pa en ma gegeten, jaimy nog even gewandeld met opa en oma verteld ie trots,ook liep er een poesje mee zo schattig zei ie, fijn dat ze het leuk hebben gehad, vrijdag gaat het gebeuren dan word de douche er uit gesloopt en komt er een mooie douchebak in, eindelijk t zal fijn zijn als pap weer kan douchen zonder dat het hem veel moeite kost om over de badrand heen te moeten klimmen het gaat ook zo moeilijk wij kunnen ons het niet voorstellen hoe het moet zijn. luxe is niet meer wat het was het is onhandig maar ja wie denkt daar aan als  je voor jaren terug mooie dingen kunt kopen en dan dat zo,n rotziekte je treft, ben zo blij dat pap zich weer wat goed voelt een beetje hangen en krant lezen verteld ie net aan de telefoon, vanavond via de weggeefhoek een paar mooie boekjes over de elfstedentocht gewonnen . pap is gek op sport schaatsen en voetbal daar houd ie van.vanmorgen liep ik door het stadion heen het veld was leeg ik denk terug aan die mooie tijden dat pap en ik samen naar het voetbal gingen heerljjk juichen gillen schreeuwen en een broodje unox met een biertje was vaste prikm die dingen zijn nu alleen maar herinneringen, het komt niet en nooit meer terug pap kan niet meer heen, nooit meer samen een dag toeren in de auto en de sfeer van het voetbal proeven, t doet pijn en t maakt me verdrietig maar ik ga door en vertel pap zoveel als het kan over het mooie stadion en het werk dat ik doe ! hij is trots op me......

Goeiemorgen blog...daar zijn we weer,even tijd om het bij te houden afgelopen week veel gewerkt bij t voetbalstadion, t was fijn en gezellig, vanmiddag nog even om 16:00 beginnen en dan herfstvakantie, de bouw bij pa en ma schiet mooi op vandaag komt een collega van pap de tegels er in maken,dan de rest erin en dan kan pap eindelijk gewoon douchen, weer een hoofdstuk afgesloten en een project afgerond, pap is stil en ligt veel op bed hij zegt het word niet beter maar ik voel me ook niet minder nou ja dat is fijn. wel hele rare blauwe plekken over zijn arm en hand heen wat dat nou weer is, maandag komt de huisarts dus we wachten wel af...ook het ziekenhuis is afgelopen week van de baan gegaan, eigenlijk zouden we gister heen gemoeten zijn maar pap ziet het nut er niet meer van in, en ook al de reis er heen en het zitten en wachten kost hem enorm veel energie en kracht, toch komt het allemaal steeds dichterbij, ik hoop dat pap er met kerst nog is..........daar gaan we voor !

zo t weekend al bijna weer voorbij, gisteraaf gewerkt helaas ging t allemaal nie zo als t moest ik baalde dr echt van maar goed volgende keer beter. jammer want ik had r zo'n zin in. 

vanmiddag maar s ff bij pap gekeken even de badkamer bewonderd t ziet er mooi en netjes uit, paps collega heeft even de tegels er in geplakt en ronnie met zn collega alles aangelsoten, morgenvroeg kan pap weer douchen wat zal het fijn zijn dat het hem niet zoveel moeite meer kost. 

vanmiddag pap ligt op bed hij ziet er slecht uit. dikke bulten met vocht op zn rug hij heeft er zekf geen last van maar goed zijn kan het toch niet. vocht tabletten gekregen maar daardoor moet hij heel vaak naar de wc en ja als je slecht ter been bent en slecht overeind kan komen is dat geen pretje. arme pap hij veranderd zo, het doet me verdriet ik zou zo graag mijn pap s terug willen gewoon voor 1 dag dat alles weer even normaal zou zijn. 

de realiteit denkt daar helaas anders over, 

mam doet pap nog ff een uurtje op bed dan kunnen we mooi even wandelen. helaas pap voelt zich zweverig en is duizelig verdorie weer niet naar buiten.....

De douche is klaar. jippie pap kan eindelijk zonder al te teveel moeite in de douche komen, mijn broer en paps collega hebben de afgelopen 2 dagen keihard gewerkt en het resultaat mag er zijn. vanmorgen was het alweer spits pap lag hulpeloos op bed,hij moest palssen maar kon het niet ophouden, hij lag er helemaal in, ma heeft snel alles schoongemaakt en opgeruimt het is werkelijk waar mens onterend,maar hoe moet het voor pap zijn dat moet vreselijk zijn voor zo,n man. mam had een hevige huilbui ja dat is ook logisch het is wat allemaal. thuiszorg kwam pap helpen en humanitas kwam mam een beetje helpen. straks de huisarts nog. pap heeft enorme bulten met vocht op zijn rug,wat helemaal zakt naar zijn voeten, daar komt nog bij dat zijn staartbonkje ook nog open ligt dus dat is zeer pijnlijk. ja de doorliggenplekken liegen er niet om, mam probeert met kussens en schuim alles zo draagelijk mogelijk te maken. we zien dat pap wel elke dag achteruit gaat,hoe sterk hij zich ook houd helaas weten we allemaal dat ie dit niet gaat winnen. maar hij is dapper en heb veel respect voor m m dat het zo,n enorme kanjer is. hopelijk dat we morgen even weer naar buiten kunnen dat het weer het toelaat maar ook dat pap zich goed voelt. 

Een mail gekregen van t stadion die mij en mn pap uitnodigen voor t voetbal volgende week...

Toen ik op mn 18de het huis uit ging werd ons jaarlijkse uitje in het leven geroepen elk jaar samen een dagje naar het voetbal. Het maakte niet uit,amsterdam,rotterdam,eindhoven,heerenveen wat hadden we t altijd keigezellig. Samen aan t bier een stevige borrel haha het gaf die dag helemaal niks ruim 10 jaar lang.....als alles het toelaat gaan we volgende week nog 1x samen naar hveen...met zn twee-en het zal anders zijn maar dat geeft niet het juichen het uit volle borst het volkslied zingen (wat we nog steeds nie kenne) het springen de biertjes het standaard broodje unox dat zal er niet meer bij zijn....maar gewoon nog 1x samen met jou....ik hou van je pap je bent mijn held !

Vandaag yvonne jarig...ze hebben maar besloten het bij pa en ma te vieren. Ma heeft t erg gezellig gemaakt de houtkachel aan kaarsjes en zelfs hier en daar spot ik alweer een verlicht kersthuisje..t is gezellig pap een stukje gebak dat gaat er wel in ook al is het alleen maar voor de smaak. Aan het einde vd avond. Vallen zn ogen steeds verder dicht hij heeft pijn en weet niet hoe die moet liggen terwijl ie ook nog naar de wc moet zie ik weer dat pap achteruit is gegaan zelf lopen word m nie meer. Mam heeft t zo zwaar maar waar ze die kracht vandaan haalt geen idee...tegen 22:30 gaan we naar huis pap een dikke knuffel. Aangezien we er toch nog even met de kids 3 dagen er tussenuit te gaan zie k ze pas zondag weer..t voelt niet prettig maar pap zegt geniet er van....tis ook zo.n schat !

we zijn er weer, na een paar daagjes alphen aan de rijn met de kids. hebben het erg leuk gehad even weg van alles even ander praat en niet te veel nadenken. 

helaas belde mam vanmorgen toen wij net besloten hadden het vogelpark nog even in te gaan, t gaat nie goed met je vader was de boodschap en mam was erg verdrietig. we zijn nog een stukje door t park gelopen en toch maar rii de auto op weg naar huis. die 2 uren duurde eindeloos,thuis gekomen snel de boel uitgepakt en maar gauw rii pa en ma. 

pa ziet er slecht uit zo mager je kan alle botten tellen,de energie is weg ik laat de foto,s zien die we hebben gemaakt van de euromast het vogelpark,peter pan hij kijkt wel maar t lijkt m niks te doen. hij is zo moe. thuiszorg is vanmorgen geweest die besloot de dokter te bellen ook die is geweest. zn benen geven het op die kunnen niet meer. overal vocht maar een extra vocht tablet word voorgeschreven. wie weet misschien helpt het, voor aanstaande donderdag een voetbalwedstrijd met pap in de planning en vrijdag met mam naar de krea doe in utrecht,vrijwilliger van thuiszorg komt pap die dag in de gaten houden en helpen. maar ik weet niet mam zegt deze week kan wel eens heel raar gaan lopen.........

Gisteravond gezellig even gourmetten met zn viertjes, ook gelijk maar even 2 snitzels voor mam gebakken, ze kookt niet zo vaak meer voor dr zelf dat vind ze niks aan, dus of ik nou 4 of 5 stukjes vlees moet bakken dat maakt ook niet uit ik doe het graag. 

net als ik met caela op het punt sta rii pap en mam te gaan belt ronnie, kom je nog het gaat slecht met pap ! jaja ik ben onderweg,toch sta ik achterhuis nog even te denken,jaimy zit nog binnen ik vergeef het me zelf nooit als er snachts wat zou gebeuren dus maar weer naar binnen, jaimy gaat mee ook vindo springt op en gaat ook mee. 

wat een drukte daar, ronnie yvonne thuiszorg gebel heen en weer mam in tranen pap stil liggend op bed. hij heeft aangegeven er wel klaar mee te zijn hij wil niet meer. toch probeert thuiszorg een dokter te pakken te krijgen om hem iets voor de nacht te geven zodat ie in ieder geval eens goed slaapt, de afgelopen nachten ligt ie veel wakker. ik ga op ronnie,s plek zitten naast pap ik hou m beet mam zit aan de andere kant ze fluisterd pap van alles toe:ik laat je niet alleen hoor ik blijf hier bij je..pap knikt ja. mn hoofd op het bed tegen pap aan. t voelt fijn en vertrouwd nee ik ben er nog niet klaar voor om je te laten gaan. voetbal op de televisie,de wedstrijd donderdag zal m wel niet meer worden

vanmorgen een gesprek met de dokter over wat ze gaan doen en wat pap wil,daar gaat het om...................

Lieve virtuele blog...wat een dagen heb ik met jou doorgebracht...je was geweldig mijn steun alles bewaar jij..

Gister naar pap .t gaat al een paar dagen niet goed,pap geeft aan niet meer te willen de dosis morfine heeft niet geholpen. De dokter komt voor een gesprek pap besluit een pomp aan te laten brengen met een slaap infuus waardoor hij dagen later zal komen te overlijden. Het geeft niet pap wij maken die keuze gelukkig niet jij doet het helemaal zelf..de dokter neemt de kids mee aan tafel en legt ze uit wat er gaat gebeuren. Ze huilen maar gaan smiddags toch naar school toppers zijn het.
Het 1 en ander word besproken er worden wensen gedaan keuzes uitgesproken ja hoe pap het wil doen we.
Hij vraagt mam of ze nog wat peren heeft tuurlijk mam speciaal zondags gemaakt..ja en wel graag warm schreeuwt ie haar toe haha. Smiddags half vijf we zijn samen pap wil alleen ons ronnie en yvonne dr bij en de kids. T is fijn in huis de sfeer is goed. Pap geeft nog een kort maar krachtige speech en ook wij nemen rustig afscheid.
Tis goed we zijn er klaar voor
Half 6 de technische zorg belt aan. Jammer geen vertraging denk ik nog.

Hij verteld pap wat er gaat gebeuren en pap vind t allemaal best. Hij is zo moe,

Binnen tien minuten was ie in slaap gevallen.apart maar hij ligt er lekker relaxed bij. Zo van heh eindelijk kan k slapen