05-11-2013

05-11-2013 08:55

Het was een mooie maar zware dag gister.gistermorgen allemaal op tijd bij mam. de wetenschap dat pap zijn laatste rit in de auto gaat maken doet me beseffen dat het nu echt voorbij is. 

Tonnie en mina,opa en oma,elize stephan en steffani zijn inmiddels ook gearriveerd, 12:10 daar komt de auto aan. gauw de fotos in pakken de bloemstukken worden bijelkaar gezocht en daar gaan we. de rit is mooi,mam zit voorin bij pap in de rouwauto, wat is ze toch sterk denk ik onderweg, zolang gezorgd voor hem alles voor hem gedaan nooit geklaagt,het was altijd uit liefde,zelfs toen pap dinsdag overleden was bleef ze bij haar standpunt en waste en kleedde pap nog aan, met helpen leggen in de kist draagde zij ook haar steentje bij. mam verdient een pluim ze heeft altijd gezegd ik wil wel eens een weekje weg naar een warm land, nou dat heeft ze ook wel verdient. 

 

aangekomen bij het uitvaartcentrum ik heb pap zn hond in mijn handen, dat beest was m alles die gekke knuffel. de kist word uit de auto gehaald en samen begeleiden we pap naar de hal waar hij even komt te staan, de bloemstukken erop,de foto de gereedschapskist er naast , ja zo had pap het gewild.

we worden de familliekamer ingeloodst, nog 3 kwartier wachten dan is het zover,nog maar een bakje koffie ,we horen mensen binnenkomen en al snel word het me duidelijk dat het allemaal echt is. 

 

13:30 het is zover we rijden zelf de kist naar binnen,de mensen gaan staan, het nummer dat ik je mis van maaike ouboter speelt op de achtergrond,we gaan naar voren en nemen plaats Gea (de uitvaartverzorgen) begint, ze vraagt caela en jaimy een kaarsje aan te steken. die sterke kinderen van mij,wat zijn het toppers. een mooi gedicht volgt en het nummer van  Yesterday onder een mooie reportage fotos. Oom tonnie word naar voren geroepen hij spreekt, ook precies de woorden heeft hij gevonden zo was pap zo klopte het precies. 

Dan komt het gedicht van mam gea leest het voor mam heeft zoveel gedaan en al bereikt het is goed dit kan ze niet meer opbrengen,het is mooi en het is heel heel stil in de zaal.

 

11 januari 1954 werd hendrik geboren te fochteloo
de eerste 6 jaren van zijn leven bracht hij daar door 
Daarna verhuisden ze naar de oude hof in oosterwolde en daar op de boerderij werd johan zijn jongste broer geboren
hendrik groeide op en doorliep eerst de lagere landbouwschool
en daarna nog naar de hogere landbouwschool het leren ging hem goed af. eenmaal van school kwam hij bij zijn vader in loondienst te werken
op de boerderij. het was altijd hard werken en lange dagen maar dat vond hendrik niet erg. zo lang hendrik maar buiten kon zijn. ook kreeg hendrik nog bericht dat hij in dienst moest. maar samen met zijn vader zijn ze naar de burgemeester geweest om een brief te schrijven om vrijstelling te vragen. want hendrik kon immers niet gemist worden op de boerderij en zo kwam het dat hendrik zij aan zij kon blijven werken. maar in mei 1977 lieten ze de boerderij achter zich en verhuisden ze naar de buttingasingel in oosterwolde,daar zijn vader het advies had gehad om om gezondheidsredenen te stoppen. 
 
hendrik liet zich toen omscholen en ging naar groningen om te leren voor timmerman. helaas kwam hendrik zijn vader in september te overlijden, in datzelfde jaar in oktober kwam hendrik alie tegen in de gouden leeuw te zuidlaren.
het was liefde op het eerste gezicht en het is ook nooit meer anders geweest,er brak een fijne tijd aan,het jaar daarop in juni gingen ze zich verloven en een mooie vakantie naar zuid frankrijk werd gepland.
ze konden het goed met elkaar vinden en in maart 1979 gingen we trouwen,wat een fantastische bruiloft,we hebben genoten Door een kameraad van hendrik werd er een bok in een kinderwagen de zaal in gereden wat hebben we erom gelachen. het beest stonk behoorlijk.
op 7 augustus kon het geluk niet op zoon ronnie werd geboren,hendrik was opgetogen wat was er mooier voor een man dat hij een zoon had apetrots dat mag gezegd worden,hendrik had werk als timmerman en het leven was goed en 17 maanden later op 29 januari werd dochter marjolein geboren wat waren ze gelukkig. het gezin was compleet de hoeksteen was gelegd. en er volgden mooie en gelukkige jaren.
 
ze gingen ieder jaar op vakantie vele jaren naar de zee,callantsoog sint maarten zee. er werd volop genoten en veel plezier, de zee hoorde bij ons en hunj bij de zee. naarmate de kinderen ouder werden vertrokken ze ieder jaar naar het zuiden,zo werd zuid frankrijk de eerste bestemming. en later werd het toch spanje
ze zeiden altijd tegen elkaar hier horen we thuis daarom  bleven ze dan ook altijd zo lang mogelijk. naarmate de kinderen ouder werden gingen ze de deur uit, ronnie kreeg yvonne en marjolein kwam met vindo aanzetten. hun geluk met rijkelijk beloont met een dochter en een zoon Caela en Jaimy. we waren rijk echt rijk. 
aan liefde voorelkaar geen gebrek. de kinderen groeiden op en werden al echt volwassen.
er werden huizen getimmert en vertimmert.
de periode die achter hun lag is nu voorbij 
 
 
Hendrik bedankt voor al die prachtige jaren,Ze hadden zich geen betere man,vader en opa kunnen wensen,lieverd ze gaan je erg mmissen,ze missen je nu al. ze kunnen met recht zeggen,ze hebben geleeft zoals zij het zelf invulden,dat moge duidelijk zijn, en niet minder.
 
 
 
De deur 
 
Wat zou er toch zijn 
achter die deur daar in de muur ?
ik ken de deuren van mijn kamers
van de keuken,van de schuur
Maar deze is onbekend
ik mijd m al zo lang
durf ik de stap te wagen ?
ik blijf een beetje bang
toch ben ik wel nieuwsgierig 
naar wat er leeft achter die deur
is daar een mooier leven
of stelt het me teleur
kom op ! ik pak de klink
en stap achter de muur
weg met dat benauwde
Ik ga op avontuur
 
Lieverd je gaat niet alleen 
sascha vergezelt jou op deze mooie lang reis
 
Alie
 

 

 
iedereen is stil het is respectvol en alles voelt zo warm.
 
dan worden caela en jaimy opgeroepen . ook zij lezen een gedicht voor voor opa wat ze zelf bedacht hebben. respect voor mijn kinderen
 
Lieve Opa 
 
Wij samen altijd hand in hand
Samen dwalen met sascha door het weiland
altijd samen spelen,niets was jou teveel
Opa ik blijf altijd van jouw houden.
 
Van caela
 
jaimy volgt dan....
 
Lieve opa
 
nooit meer samen timmeren in het hokje,
nooit meer voetballen en badmintonnen.
nooit meer samen met jou lachen.
nooit meer,nooit meer 
 
opa ik hou van je en je blijft voor altijd in mijn hart .
 
jaimy
 
 
Mooie gedaan mijn lieve kindjes wij zijn trots op jullie.nu komt het moment waarvoor ik vreesde,het is mijn beurt ik mag. ik voel alles gieren door mijn lijf,ik beef als een gek. maar toch moet ik sterk zijn ik kan het,ik doe het:
 
 
 stil ben je van ons heengegaan
je hebt altijd voor ons klaargestaan
geborgenheid en liefde heb jij ons gegeven
wij waren jouw lust en jouw leven
zo was het je hele leven 
je was een schat voor ons allen 
jouw te moeten missen zal ons zwaar vallen
 
 
 
 
hey lieve pap
 
Daar staan we dan 21 maanden lang hebben wij voor dit moment gevreesd.
 
jij vertelde mij die maandag
over je platen in mams handwerkkast, mam kon het niet geloven dat was toch ongepast
in mijn hoofd zie ik pap grijnzen daar met zijn mooie lach 
daardoor weten we,dat hij al zat te wachten op deze zwarte dag.
de platenspeler maar op tafel het word een mooie dag
jenny belde had een mooie grote kaars aangedaan
op de achtergrond is paint in black paps lievelingsnummer verder gegaan.
die deur was rood hij wou hem zwart, zo zag pap dat ook 
het nummer was af en een adem ging door de kamer ,pap is door de deur door die mooie zwarte deur
 
 
 
pap wat ben ik blij dat jij in mijn leven bent geweest ,zoveel van jou mocht leren , ook al was ik soms wel een kreng
 
als ik op stap wou savonds zij ik alvast tegen mam dat het van jou mocht als het van mam ook mocht 9 van de 10x lukte het ook nog. 
 
ging ik op stap naar steenwijk met karin belde ik jou snachts om 3:30 op om te vragen of je ons alsjeblieft op wou halen die jongen waar we mee waren had toen die avond veel whiskey gedronken en wij waren zo slim om maar niet in te stappen dan jij maar boos maar dat was juist niet zo...jij vond het geweldig dat we je gebeld hadden je was trots op ons. 
 
samen regelmatig naar een voetbalwedstrijd vast prik elk jaar 1 het maakte niet uit waarheen amsterdam rotterdam eindhoven heerenveen t was altijd leuk we maakten er een hele dag van met veel lol,eindhoven waren we de auto kwijt o wat waren we soms ook slim bezig parkeren in het onbekende en gaan maar.
 
ook met elke wk en ek toverde mam het huis oranje,we waren verkleed en het was toch een feest, ik zal het misen pap, afgelopen donderdag zouden we onze laatste wedstrijd kijken maar helaas dat mocht niet meer. 
 
ik heb bij je gezeten met de telefoon in de hand en ik heb de hele wedstrijd voor gelezen yess gewonnen 1-0.
 
de vakanties daar wil ik je heel erg voor bedanken hoe mooi hoe fijn ik kijk er met plezier op terug,herinneringen jee wat hebben we er veel gemaakt de afgelopen tijd. de dieren voeren in de dierentuin,uit eten op het victoriapark met sake en lydia,het weekje weg naar callantsoog,een nachte miracle of lights in slagharen, een dagje dolfinarium een seizoen op de camping in kraggenburg bij geweldige mensen die wij nooit meer zullen vergeten. op de laatste dag gaf jij ze een hand en zei tot volgend jaar. we wisten dat dat niet zou gebeuren maar toch zei je het dat is de kracht die jij had om bij ons te zijn.ook een dagje naar de siervissen sloegen wij niet af.
het vliegen op 1 september was de absolute hoofdprijs,toen ik jou vorige week maandag vroeg wat is het mooist wat je hebt gedaan kwam er gelijk het zweefvliegen uit, je voelde je vrij en liet ons weten dat het daarboven zo mooi is daar hoog in de lucht.
 
pap ik wil je bedanken voor die mooie 32 jaar dat ik jou vast mocht houden,knuffelen,tegen je kon zeuren,kwaad op je kon zijn,maar vooral met je heb gelachen.
 
met het afscheid vorige week heb ik je al zoveel gezegd waarvan ik zeker weet dat je me gehoord hebt,dit wou ik nog even toevoegen 
 
rust zacht mijn lieve pap voor altijd in mijn hart.
 
 
je verleden bestond uit werken,en een groot besef van plicht.
dit alles bepaalde steeds weer jou gezicht
je was een man van weinig woorden
herkenbaar voor hen die echt bij je hoorden
een vriend oprecht,waarop iedereen kon bouwen
jouw woord gaf ons grenzeloos vertrouwen
bescheidenheid stond vooraan in je leven
liefde en vriendschap dat is alles wat je altijd hebt gegeven.
 

Je dochter voor altijd !!!

 

Ik heb het gedaan het voelde fijn en vertrouwd het gaf me kracht heel veen kracht. het laatste nummer van PAINT IT BLACK word gedraait,de mensen worden gevraagd naar buiten te gaan en buiten samen een haag te vormen,zodat wij er door heen komen en pap naar zijn laatste rustplaats begeleiden.

 

Caela en Jaimy lopen voorop met rozenblaadjes die ze uit mogen strooien,paps kist ruikt zo fijn de geur van een timmerman komt weer naar boven, zo rook pap ook als hij savonds uit zijn werk kwam, ik zal het missen zo erg missen. Ik merk eigenlijk niet dat er nog een stoet achteraan loopt het is wel fijn te weten dat er zoveel mensen een deel uit maakten van paps leven. het was ook zo,n lieve man. 

 

Aangekomen bij het graf de kist er samen opgezet en de bloemen er ook bij. de genodigden mochten allemaal een handje rozenblaadjes uitstrooien en pap een laatste groet brengen, door mijn tranen heen, hoor ik de oude buurman van oldeholtpade zeggen. Dag,je was een fijne buurman. 

Mijn schoonmoeder:bedankt hendrik dat je mijn zoon onder je hoede hebt genomen.

 

wat ook allemaal een fijne woorden. ineens blijven wij achter, wij als gezin samen met pap aan onze voeten, Sake heeft een arm om mam, die fijne collega van pap wat hebben we daar veel steun aan gehad de afgelopen week en wat zullen we dat koesteren. 

 

Nu toch echt gedag zeggen, gedag tegen de liefste in mijn leven. Pap in mijn hart ben je er nog voor altijd, het is goed zo je hebt geen pijn meer..en onze pijn zullen we een plaatsje geven.maar vergeten zullen we je nooit. 

 

Ik wil namens ons allemaal jullie enorm bedanken voor al die bezoekers op mijn site, berichtjes van mensen die op dit moment hetzelfde meemaken en weten en bang zijn hoe het verder gaat. mensen die met ons meeleefden en keer op keer de moeite namen om met enkele woorden ons te troosten. trots dat ik alles dag op dag heb bijgehouden en ik zou het iedereen aanraden. er was een begin en nu is het eind. 

geniet van elke dag,doe wat je ooit al eens had willen doen.....en mensen luister naar elkaar,help elkaar.

 

                                                        Kanker heb je niet alleen 

 

 

Terug